Sabah uyanıp gözlerimi açtığımda çadırımız yıkılmıştı. Üzgün üzgün babamların yanına gittim ve eve ne olduğunu sordum babam ise çadırımız uzun süredir dengesiz olduğu için yıkıldı ama üzülme bu akşam yeni çadırımız hazır olur, sen biraz kuyudan su al oğlum dedi. Bende elime bidon alıp su kuyusuna doğru gittim. Su kuyusuna vardığımda ise kuyuda çok az su vardı. Az olan su ise çamurluydu. Tam eve dönerken araba sesleri duydum ve arabanın yanına gittiğimde gördüm ki Türk yardımseverler bize yeni kuyu açmak için gelmişlerdi. Yardımseverler ilk bizim buradakilere sondaj makinesi var mı diye sordular ve biz ise bizde yok ama bize yakın bir köyde var dedik. Ertesi gün kocaman bir tane sondaj makinesiyle geldiler ve su aramaya başladılar ama yardımseverler hariç herkes umutsuzdu. Hedefleri ilk yüz metrede suyu bulmaktı ama yüz elli metreyi geçtiklerinde yardımseverler de umudu kesmişlerdi tam arkalarını döndüklerinde su çıkmaya başladı ve herkes kahkaha içinde suyun çıktığı yerde oynadılar ve zıpladılar.
