“Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil” demiş Cahit Zarifoğlu. Ben bu görüşe kesinlikle katılıyorum. Zorlandığımız her noktada bir kaçış kapısı ararız. Korkak olanlar kalıp mücadele etmeyi seçmez. Çünkü kolay olan yol her zaman olması gereken gibi gelir insana. Sanki kolay olanı seçmeliymiş gibi düşünürüz. Oysaki bir şeyler için çabaladıktan sonra başarı elde etmez miyiz ?
Hayatın her anı bir sınavdır derler ya, gerçekten öyle. Her yaptığımız seçim bir sınavdır aslında. Sınav dediğimiz şey ne ki ? Seçenekler arasından seçim yapıp doğru olanı bulmaya çalışmak bence. Fakat bunu yaparken elbette karşımıza zorluklar çıkar. Peki biz niye hep kolay yoldan gitmeye çalışıyoruz ? Kolay olduğu için değil mi ? İnsan beyni kendisini hep kolayı seçmeye iter ve zorluklardan kaçar. Çünkü uğraşmak, çabalamak ve zorlanmak istemez. Yaptığı bu seçim kolaylığından dolayı daha kötü bir durumla sonuçlanır aslında; vazgeçmek gibi.
Bir sevdadan vazgeçmek insanı rahatlatır aslında. Fakat o rahatlama sadece kısa bir süre sizi etkisi altında bırakır. Yaptığınız seçimin üstünden belli bir zaman geçtikçe pişmanlık duymaya başlarsınız. Verilen kararları, veremediğiniz o mücadeleyi sorgulamaya başlarsınız. Sorguladıkça batarsınız ve çıkmaz bir yola girersiniz. Hani vazgeçmek yapılması gerekendi ?
Sevmek ve sevdalı olmak arasında bir fark var bence. Sevmek kısa sürelidir ve geçici bir hevestir aslında. Fakat sevda ölene kadar hatta daha ötesinede gider. Sevdalandığınız bir şeyin öyle kolay kolay gitmesine izin vermezsiniz. Oturup konuşunca çözülemeyen hiçbir şey yoktur. İnsan istediğinde her çıkmaza bir cevap ve çözüm bulabilir, sadece uğraşmaz bununla.
Çekip gittiğinizde elinize ne geçti, ayrılıktan başka ? Sevdalı olduğunuz bir şeyden ayrılmak insanın canını düşündüğünden çok yakar. Fakat bunu bırakıp gittiğinizde değil üstüne düşündüğünüzde hissedersiniz. Vazgeçme aşamasında elinizden başka bir şey gelmez diye düşünürsünüz. Fakat bazıları eski bir kasette kopmuş bandı yapıştırıp tekrar dinler. İşte bu kişiye siz sevdalı diyebilirsiniz. Sonuna kadar çabalayan, tek taraflı da olsa mücadele veren kişiye. Ama unutmayın ki onların gücü de bir noktada bitebilir.