Bir gün arkadaşım tehlike oranı yüksek bir oyun oynuyordu. İçinde silahlar tabancalar ve bombalar vardı. Oyunda amaç birinci takım olmak silahlarını geliştirmek ve rütbe atlamaktı.Arkadaşım oyunu açarken girişte bana bir şey göstermiyordu. Bana şifrem var diyordu. Halbuki oyunda şifre yoktu. Gittikçe oyunun şiddeti artıyordu.Yukarıda dronlar yerde mayınlar çok şiddetli bir oyundu. Bunu arkadaşımda biliyordu fakat çoktan bağımlısı olmuştu bile.Günlerden bir gün arkadaşım yanıma gelerek bana tableti uzattı. Oynamayı denesene dedi. Bende ona hayır dedim. Ama zorladı aldım elime bastım tuşa.Arkadaşım eliyle kapattı ekranı sayfa değişince tekrar verdi ve başlaya bas dedi. Basınca önde dronlar arkada mayınlar ve birçok adam.Bana vurdular ve kan akmaya başladı.İşte oyunun bir kötü tarafı daha.Arkadaşım bana kızmaya başladı.Neden öldün senin yüzünden puan kaybediyorum diye… Arkadaşımı o an tanıyamadım çünkü tamamen başka birisi olmuştu sanki.Oyuna o kadar çok kaptırmıştı ki kendini gözü hiçbir şey görmüyordu. Bu sefer ben ona kızmak zorunda kaldım. Bu oyunların onu ne kadar çok değiştirdiğini ve ne kadar kötü olduğunu anlatmaya çalıştım. Eskiden ne kadar güzel oyunlar oynardık futbol, basketbol, yakan top…Şimdi ise şiddet dolu oyunlar oynuyorsun ve kafanı bu oyunlardan kaldırmıyorsun.Seninle dışarıda oyun oynamayı özledim, dedim. Ona bazen bir şeyden vazgeçmek, doğru olandır,dedim. Arkadaşım bu sözlerime inandı ve oyunu bilgisayardan sildi. Bana dışarıda oyun oynayalım mı dedi.Ben zaten buna dünden hazırdım ve ona sarılarak tabii ki dedim.
BAZEN BİR ŞEYLERDEN VAZGEÇMEK DOĞRU OLANDIR…
(Visited 168 times, 1 visits today)