İnsan belli bir yaşa gelince hayatıyla ilgili hedeflerini belirler. Bu hedefler yaşa göre çeşitlenip zorlaşarak farklılaşır ve artar. İşte bu nedenle ilk basit hedeften olgunlaşmış hedefe doğru giden yolda başarı grafiğinin yükselmesi gerekmektedir.
Seçilen hedef olgunlaşana kadar başarı grafiği kimi zaman yükselirken kimi zaman yerinde sayar ya da düşebilir. İşte başarının düşmemesi için çok çalışılırken çok da özverilerde bulunur insan. Bu her bir özveride insanın komforlu alanından vazgeçtiği bir şey olur. Ama neden diye sorarsanız, sonunda ulaşılacak hedef ile kurulacak konforlu bir hayat içindir. Mesela ileride ünlü bir sporcu olmak isteyen kişi, küçük yaşlardan başlayarak çok ağır antrenman ve beslenme programı takip eder bu nedenle de sosyal hayatında, eğitim hayatında ve yeme-içme tercihlerinde istediklerini genellikle yapamayabilir. Ya da müzisyen olmak isteyen biri sürekli branşıyla pratik yapmak zorundadır. Hatta bazen aralarında ellerine kramplar girene kadar ya da derileri kanayana kadar pratik yaptıklarından bahsederler. Bazı müzik branşlarındaki kişiler bazı spor dallarını yapmamalıdırlar. Tarihte okuduğumuz günümüzde ünlü bilim insanlarının bazılarının dahiliklerinin bir nevi çılgınlık olarak görenler de vardır. Aslında bu da beyinlerin çok çalışmasından ve bu hedefte diğer bazı yaşamsal faaliyetlerden vazgeçmenin sonucu değil midir?
Şimdiye kadar bahsettiğimiz hedefe ulaşmak için özveri yapılması gerekmediğini düşünen de vardır.
Bazı insanların ve benim de katıldığım görüş, küçük hedeflerimizi sürekli büyüterek başarıya giden yolda yaptığımız özveriler ile dağın tepesine çıkarak kalıcı hedefe ve konfora ulaşmaktır.