Başarısızlık

Artık o gün gelmişti sonunda bir yazarın yaşayabileceği en mutlu anlardan birini yaşayacaktım ki… Ben çocukluğumdan beri yazar olmak istemişimdir fakat gerek ailemin durumundan gerekse daha o seviyeye erişemediğimden dolayı bu hayali gerçekleştirememiştim. Yine bir gün yeni bir hikaye yazmıştım ve okulumdaki öğretmenime götürürken bir reklam çok ilgimi çekti. Reklam panosunda ”Sen de yazar olmak ister misin?” yazıyordu ilk başta durdum düşündüm ve bu işi yapabileceğime hatta başardığım takdirde de hayalimi gerçekleştirebileceğimi hatırladım. Hemen başvurumu yaptım: Kabul edilmiştim! Hemen yazdığım metni alıp yayınevine gittim. Eserimi çok beğenmeseler de bir jüri-kendisi bir yazar olur-bu eserimi çok beğendi ve gördüğü okuduğu en zengin içerikli hikaye olduğunu söyledi ve bu kitabın basılması ve çoğaltılması için onayını verdi. Günler geçiyor kitaplar satılıyordu. Satılıyordu fakat satılan rakam hiç beklediğimiz gibi değildi. İlk ayda 100 satış beklerken ancak 13 tane satabilmiştik. Bu sonuçlardan sonra yayınevi ile bir araya geldik ve bunun nedenlerini aramaya başladık. Toplantımızın sonucunda ilgi çekmeyen kapak ve başlıktan dolayı yeterli ilgiyi görmediği sonucuna ulaştık. Kitabı aldım kapağı ve başlığı yeniledim ve tekrar satışa sunduk. Bu sefer minimum satış çıtamızı 75’e düşürsek de yine yeteri kadar satamamıştık. Artık gün geçtikçe yazarlıktan soğumaya başlamıştım. Ve her geçen gün kendimde sıkıntı arıyor ve moralimi bozuyordum. İşte bu şekilde bir yazarın yaşayabileceği en mutlu anlardan birini yaşayamadan yazarlık hayatım bitmişti.