BAŞARININ YOLCULUĞU

Bugün yine voleybol antrenmanımın olduğu bir gündü, antrenman yapacak enerjim yoktu. Kantine inerek hem motivasyon hem de kendimi iyi hissetmek adına çikolata aldım. Üst sınıflardan birinin bana dikkatli baktığını fark ettim, gülümseyerek elimdeki çikolatadan ona ikram etmek istedim. Diyet yaptığını, şekerli şeyler tüketmesinin yasak olduğunu söyledi. Başka neler yasak diye sorduğumda şekerli gıdalar, karbonhidrat, süt ürünleri, mısır ve hazır gıdaların olduğunu aynı zamanda diyete uymak konusunda çok zorlandığından bahsetti, çoğu zaman pes etmek istediğini fakat ayna karşısına geçtiğinde görüntüsünden hiç hoşlanmadığı için pes etme gibi bir şansının olmadığını söyledi. Hedefine ulaşmak için sekiz kilo daha vermesi gerektiğini söyleyerek üzgün bir şekilde yanımdan ayrıldı. Daha sonralar da birçok kez karşı karşıya geldik, her defasında çok mutsuzdu. Biraz konuşup onu motive etmek için yanına yaklaştım. Daha fazla dayanamayarak diyetini bozduğunu ve hedefine ulaşmanın ona uzak ve imkansız olduğunu söyledi. Aslında tek gereken şey kendine güvenmekti ve ben ona güvendiğimi, yapabileceğine inandığımı söyledim. Sonrasında ayrıldık. Günlerce okulda gözlerim onu aradı üç gün, beş gün, haftalar geçti. Meğer motivasyonunu bozmamak için kantine gelmeme kararı almış, çok da iyi yapmış çünkü hedefindeki kiloyu verebilmiş. Bana söylediği tek şey “Uzak ve imkansız görünen bir şey, bir anda yakın ve mümkün olabilir. Sen de buna hep inan olur mu?” dedi. Sonrasında bana teşekkür etti ve gülümseyerek uzaklaştı.