Konfor alanı dışına çıkmak hepimizin günlük hayatında sıkça duyduğu bir kelimedir. Hatta belki de içinde oluğumuz ama henüz fark etmediğimiz bir durum olabilir. Öncelikle bu durumun ne olduğundan bahsedelim. Konfor alanı bizim kendimizi rahat ve güvende hissettiğimiz bir ortam, durum, duygu veya düşüncedir. Burada kendimizi daha güvende hissederiz ve hiç risk almayız. Bu da bizim sürekli yerimizde saymamıza neden olur. Bu alandan çıkmadıkça gelişemeyiz ve başarı elde edemeyiz. Bunun için öncelikle konfor alanımızı bulmak ve bu durumdan çıkmak için hangi yolların izlenmesi gerektiğine karar vermek gerekir. Eğer konfor alanından çıkmak istiyorsak yine kendi çabamızla bunu başarabiliriz.
Bazı insanlar hayatta risk almanın doğru olmadığını savunur. Hangi yol rahat ve güvenilir ise daima o yoldan başarıya gidilmesi gerektiğini savunur. Ben bu düşünceye katılmıyorum çünkü risk alarak hata yapmayı göze alırız ve hata yapsak bile bu bize tecrübe olarak geri döner. Neyi yapmamız veya yapmamamız gerektiğini deneyimleyerek öğrenmiş oluruz. Başarıya giden yolda da bu edindiğimiz tecrübe çok önemlidir. Başarılı insanların hayatlarına bakarak da bunu anlayabiliriz.
Biraz da nasıl konfor alanından çıkabileceğimizden ve daha fazla risk alabileceğimizden bahsedelim. Öncelikle konfor alanımızın ne olduğunu belirlememiz gerekir. Bu hep aynı yerlere gitmek, aynı aktiviteleri yapmak, belirli bir düşünce kalıbından çıkamamak olabilir. Kendi durumumuzu bulduktan sonra ne yapmamız gerektiğini öğrenelim. İlk olarak, başarısızlıkları göze almalıyız ve her hatamızda daha da güçlendiğimizi bilmeliyiz. Bununla birlikte çevremizi de gözden geçirmeliyiz. Etrafımızda bizi her adımda destekleyecek ve konfor alanımızdan çıkmamıza yardım edecek kişiler olmalı. Sonra da kendimize küçük hedefler belirleyip harekete geçmeliyiz ve bu süreçte asla bahane üretmemeliyiz. Bunları yaparken de kendimizi hep konfor alanının dışında hayal etmeliyiz ve olmak istediğimiz kişiyi düşünmeliyiz.
“İyi şeyler asla konfor alanlarından gelmez. Başarı istiyorsak rahatsız olmaktan memnun olmalıyız.” Bu cümlelere katılıyorum çünkü başarısızlıklar olmadan başarılı olamayız ve pes edersek kendimize hiçbir şey katmamış olarak devam ederiz. O yüzden kendimizi hep daha fazla zorlamalıyız ve çevremizi de bu konuda ikna etmeliyiz. Çevre çok önemli çünkü düşüncelerimizi şekillendiren en önemli etmenlerden biri de etrafımızdaki insanlar. Eğer bize yeterli desteği verirlerse başarıya ulaşmamak için bir sebep kalmıyor.
Her zaman kendi deneyimlerimizden yararlanamayız. Örneğin konfor alanından çıkabilen kişilerin yaşadıklarını ve tecrübelerini dinlersek bize çok büyük bir katkı sağlar çünkü o insanların ne tür zorluklar yaşadıklarını, sonunda ne kadar mutlu olduklarını duyarız ve hedefimize giden yoldaki motivasyonumuz artar ve belki bu sayede onlarca kişiye örnek oluruz.
Kısacası başarılı olmak için konfor alanımızdan çıkıp yarar ve zararlarını hesaplayabildiğimiz riskleri almaktan kaçınmamalıyız ve istediğimiz kişi olmak için çabalamalıyız. Çünkü kendimizi hep en iyisi için zorlarsak bu hayatta elde edemeyeceğimiz hiçbir şeyin olmadığını düşünüyorum.