Bir zamanlar küçük bir köyde Zeynep adında bir çocuk yaşarmış. Zeynep’in büyük bir hayali varmış: bir gün başarılı bir koşucu olmak. Ancak ailesi, bu hayalini saçma buluyormuş. Anne ve babasına göre, koşucu olmak için yeterli maddi imkanları yokmuş ve Zeynep’in bu hayalden vazgeçmesi gerekiyormuş. Fakat Zeynep, hayalinden asla vazgeçmemiş.
Bir gün, Zeynep okuldan dönerken yerde bir broşür bulmuş. Broşürde şunlar yazıyormuş: “Dikkat! Genç koşucular için büyük bir kulüp seçme yarışı var! Eğer sen de bu kulübe katılmak istiyorsan, hemen hazırlan!”
Zeynep broşürü okuyunca heyecanlanmış ve o andan itibaren tek bir hedefi olmuş: bu yarışmaya katılmak. Yarışmaya hazırlanmak için o kadar kararlıymış ki gerekirse okula gitmeyi bile bırakabileceğini düşünmüş. Broşürü okuduktan sonra, Zeynep hemen antrenman yapmaya başlamış. Önündeki iki ay boyunca sadece yarışmaya hazırlanmış. Nihayet beklenen gün gelmiş! Ancak Zeynep’i büyük bir sorun bekliyormuş: Yarışma, okul saatleriyle çakışıyormuş. Zeynep, katılıp katılmama konusunda uzun uzun düşünmüş. Yaklaşık 10 dakika sonunda, yarışmaya gitmek için okula gitmeme kararı almış.
O gün, okula gitmemek için hasta numarası yapmaya karar vermiş. Annesine, “Anneciğim, bugün kendimi çok kötü hissediyorum. Sanırım hasta oldum,” demiş. Ancak annesi, Zeynep’in bu yalanını hemen anlamış ve ona neden böyle bir şey yaptığını sormuş. Bunun üzerine Zeynep, gerçeği söylemiş:
“Anne, bugün bir yarışmaya katılacağım! Bu benim için çok önemli!”
Annesi önce tereddüt etmiş, sonra Zeynep’e şöyle demiş:
“Tamam kızım, git. Ama baban bunu öğrenirse, ben karışmam!”
Zeynep, büyük bir sevinçle yarışmaya gitmiş. Yarışma oldukça çekişmeli geçmiş, ama Zeynep sonunda yarışı kazanmayı başarmış. Ödül konuşması yapmak üzere kürsüye çıktığında, kalabalık arasında babasını görmüş. Babasını görünce büyük bir heyecan ve stres yaşamış. Durumu fark eden babası, ona sakinleşmesi gerektiğini belirten destekleyici bir işaret yapmış.
Zeynep derin bir nefes almış ve kürsüde şu anlamlı sözleri söylemiş: “Her zorluk, beni daha güçlü kılıyor; düşsem de kalkmayı ve devam etmeyi asla unutmayacağım!” O günden sonra, ailesi Zeynep’in kararlılığına saygı duymuş ve hayallerinin peşinden gitmesi için onu desteklemeye başlamış.