Merhaba, ben Işıl. Ben Lise son öğrencisiyim. Benim bir kardeşim var adı ise Zeynep. Benim kardeşim 5. sınıfa gidiyor. Bugün okuldan geldiğimde annem yemek hazırlıyordu babam ise öğretmen olduğu için notlarına çalışıyordu. Zeynep’in odasına girdiğimde o ise telefona bakıyordu. Odama geçtiğimde yine her zamanki gibi odamın duvarlarındaki postitleri gördüm. Bunlarda beni motive edici cümleler yazıyordu. Size hayalimden bahsetmeyi unuttum hemen bahsedeyim, ben bir astronot olmak istiyorum. Neyse ben hemen ödevlerimin başına geçtim 1 saat ödevlerimi yaptıktan sonra yemek molası verdim. Sonra 5 saat üniversite sınavına çalıştıktan sonra yatağıma yatıp uyudum. Aslında üniversite sınavına 1 hafta kalmıştı Ve ben de iyi çalıştığıma inanıyordum. Her gün bu 5 saat gittikçe artıyordu. Babam şöyle bir karar verdi eğer ben istediğim bölümü yani uzay ve havacılığı ilk 1000 de kazanırsam babam bana sürpriz bir hediye alacaktı bu karar alındıktan sonra geceden sabaha kadar çalışmaya karar verdim ve artık yarın büyük gündü bugün eve gelir gelmez oturdum mola bile vermedim verdiysem en fazla 1 dakikadır. Yatağa stresli bir şekilde yattım. Büyük gün gelmişti hızlı bir şekilde giyinerek babam beni arabayla bıraktı kardeşim, annem, babam beni bekleyecekti. Girdim. Çıktıktan sonra üzerimden büyük bir yük kalkmıştı. Aslında kötü değildi ama iyi de değildi. Açıklanacağı gün sayfayı açtım önce babama dedim ki baba önce sen bak. O baktığında bana şunu dedi “üzgünüm kazanamamışsın” Çok üzülmüştüm. Baktığımda şaşırdım bir an bağırdım sonra halay çekmeye başladım. Uzay ve havacılığı kazanmıştım hem de ilk 500’e girerek. O gün mutluluktan zor uyumuştum. Yarın olduğunda zil sesi gelmişti açtığımda babam elinde hediye kutusu ile bana bakıyordu. İçeri geçtik ve açmamı söyledi hızla açtığımda en çok istediğim şey vardı astronot kıyafeti !!! babama sarıldım. O günden sonra sıkı çalışarak astronot olmayı başardım.
İnsanın hayatta yapamayacağı şey yoktur.
