Ben 7.sınıf öğrencisiyim. Ve öyle olaylar yaşadım ki dilinizi yutacaksınız. İsterseniz başlayabilirim…
Mart ayı bende herkes gibi okula gidiyorum. O zamanlar derslerim normaldi ‘ne iyi ne kötü’. Sınavlar yeni bitmişti ve ortalama bir notla sınıfı geçmiştim. Ama hocalarım benden daha iyisini bekliyordu. Ve ancak buraya kadar gelebiliyordum. Sonraki günlerin birinde telefona bakarken yolda yürüdüğüm için az kalsın bir araba bana çarpıyordu. Ama arkadan bir çocuk bana doğru ‘DİKKAT ET!’ diye bağırdı tam o anda arabayı görüp arabanın bana çarpmasını engellemeyi başardım. Ve onun yanına gidip teşekkür ettim. Ve kaynaşıp onunla dost olduk. Ailelerimizde tanıştı. O andan itibaren o benim ben onun en yakın arkadaşı olduk.
Günler geçtikçe konular arttığı için yavaş yavaş başarım düşmeye başladı. Ve ne yapabilirim derken aklıma arkadaşım geldi. Onunla konuştum ve birlikte çalışmaya başladık. Birbirimize bildiklerimizi söyleyip fikir alışverişi yapıyorduk. Ve işe yaramaya başladı. Onunda benimde başarım artmaya başladı ve en iyilere kadar geldik. Bizim okulda dersleri en iyi olana konferans konuşması yaptıracaklardı. Ve ben bunu çok istiyordum . Arkadaşımla daha çok çalıştık ve son sınava kadar geldik. Son sınavda ben ezeli rakibimden daha iyi bir not aldığım için ben konuşma yapacaktım . Çok mutluydum…
Konuşmamı yapmak için alkışlar eşliğinde kürsüye çıktım. Tam konuşmama başlayacaktım ki kalabalığın arasından onu gördüm. Buraya kadar gelmeme yardım eden en yakın dostum. Ve konuşmamı yapıp çok başarılı bir insan oldum.