Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mangır sallarken, eski zamanlarda adı unutulmuş bir köy varmış. Bu köyde ismi Ahmet olan özel bir çocuk yaşarmış. Ahmet’in insanları iyileştirme özelliği varmış. Ahmet bu özelliğini köydeki herkesi iyileştirmek için kullanırmış.
Bir gün, iki krallık arasında bir savaş başlamış. Bu savaşı kaybetmekte olan acımasız ve kurnaz padişah, adamlarını Ahmet’i yakalamak için göndermiş. Padişahın huzuruna çıkarılan Ahmet, padişahın altın karşılığında savaş alanına gitme teklifini reddetmiş. Padişah, Ahmet’e niçin teklifi kabul etmediğini sormuş, Ahmet ise özel gücünü başkalarını yaralamak için kullanmayacağını belirtmiş. Bu durum padişahı çok sinirlendirmiş ve Ahmet ile ailesini, Ahmet’in askerleri iyileştirdikten sonra krallıktan kovmuş.
Bunu öğrenen diğer padişah ise Ahmet ve ailesini kendi krallığına almış ve onları saygın ve soylu insanlara çevirmiş. Ancak Ahmet, savaşı sona erdirip birlikte çalışmayı teklif etmiş. Bu teklif iki padişah tarafından kabul edilince, herkes sonsuza kadar mutlu mesut yaşamış.