Bugün sabah uyandığımda görünmezdim ama ben bunun farkında değildim. Karnım çok acıkmıştı. Anneme bağırdım:
-Anneee! Karnım acıktı hem de çook!
-Kızım biliyorsun misafir gelecek.
-Kim gelecek ki?
– Kuzenin Eymen gelecek, ona şaka yapmaya bayılırsın.
– Ne! O yarın gelecekti.
Hemen aynaya baktım ama kendimi göremedim. Hem üzgündüm hem de mutluydum, eski halime geri dönebilecek miydim, yoksa hep böyle mi kalacaktım? Ama bugün Eymen’e şaka yapabilirim.
Daha sonra Eymen geldi, ona bir sürü şaka yaptım. Balon patlattım, gıdıkladım, ve de korkuttum. Günüm şakalarla geçti.
Akşam olmuştu, Eymen’ler evine döndüler. Şu anda yatağımdayım. Hem çok korkuyordum hem de çok heyecanlıydım.
Uyudum, uyandım, sabah oldu. Annem uyan hadi servis seni beklemez diye örtümü çekiyordu. Ben de örtüyü kendime çekiyordum, annemin bunu görmesini istemiyordum. Ama korkunç gerçeği daha fazla gizleyemezdim. Örtüyü birden bıraktım, annem geriye düştü, beni yatağımda göremeyince çığlık atmadı, çünkü ben tekrar görünür olmuştum.