Sevgi, sevdiğin kişinin mutlu olduğunu gördükçe, onun mutluluğu ile mutlu olabilme sanatıdır. Bu iki büyük yazarın farklı bakış açıları, insanın doğal derinliklerine işaret eder. Balzac, sevginin sevdiklerinin mutluluğunu paylaşmakla birlikte onlar mutluyken yaşadığımız içten sevinçle,onlarla aynı anda mutlu olabilmek olduğunu vurgular.Bu durum, insanın kendini başkalarına adama ve onların mutluluğu için çaba sarf etme fikrini güçlendirir.Bu nedenle, insan arasındaki durumlarda empati,paylaşma ve sevgi gibi benzer değerlerin önemini vurgular.Öte yandanTolstoy’un görüşünde göre, bireyin kendi mutluluğundan başka bir amacı olmamasını eleştirir. İşte bu iki görüşün arasındaki dengeyi sağlamak, sadece bizim için değil tüm dünya ve insanlık için önemlidir.
Balzac’ın Perspektifi ve Görüşü: Sevgi ve Mutluluk Balzac’a göre, sevgi, sevdiklerinin mutluluğunu gördükçe kendi mutluluğunu bulabilme yeteneğidir. Sevgi, fedakârlık, anlayış ve özenle beslenir. Sevdiğimiz insanın gülümsemesini gördüğümüzde, içimizde bir huzur ve memnuniyet hissi doğar. Bu, insanın en yüce duygularından biridir. Sevgi, kendi mutluluğumuzu sevdiklerimizin mutluluğuyla birleştirmek demektir. Ancak bu, bazen zor bir denge gerektirir. Sevgi, karşılıklı anlayış ve saygıyla beslenmelidir.
Tolstoy’un Düşüncesi ve Bakış Açısı: İnsanın Hedefleri ve Kötülük
Tolstoy ise, insanın sadece kendi mutluluğunu hedeflemesini eleştirir. Ona göre, bu tür bencil bir yaklaşım, insanın içsel kötülüğünü yansıtır. İnsanın hayatta sadece kendi hedeflerini düşünmesi, başkalarının mutluluğunu göz ardı etmesine yol açar. Tolstoy’un bu görüşü, insanın toplumsal sorumluluklarını ve başkalarına duyduğu saygıyı ve onuru vurgular.Tolstoy bu sözüyle beraber kitaplarında ve normal hayatında fikrini anlatmış olmakla beraber tüm insanları kendine hayran etmeyi başarmış ve tüm dünyaya kendini göstermiştir.
Benim Fikrim ve Düşümcelerim: Benim görüşüm, bu iki düşüncenin birbirini tamamladığı yönündedir. Sevgi, hem kendi mutluluğumuzu hem de sevdiklerimizin mutluluğunu önemseyerek dengeyi bulmaktır. İnsanın kendi hedeflerini gerçekleştirmesi önemlidir, ancak bu süreçte başkalarının mutluluğunu da gözetmeliyiz. Bir lise öğrencisi olarak, bu dengeyi bulmak için empati yapmalı, sevgi,saygıyla ve onurlu davranışlarla hareket etmeliyiz. Böylece hem kendi mutluluğumuzu hem de başkalarının mutluluk seviyesini arttırabiliriz. Toplumsal sorumluluklarımızı unutmadan, sevgi ve anlayışla yaşamalıyız. Bu, insan olmanın en değerli sanatlarından biridir.Tabii onurlu derken onurun kölesi olmaktan bahsetmedim.Misal bir samuray halkı için gerekirse törelerini karşısına alması gerekir.Bu sadece samuraylar için değil tüm insanlık ve dünya liderleri içinde geçerlidir.
Sonuç olarak,Balzac’ın ve Tolstoy’un sözleri arasında bir tercih yapmak zor da olsa,insanın hem kendi mutluluğunu hemde yakınlarının mutluluğunu düşünmesi ve göz ardı etmemesi sonucuna kanaat getirdim.Bu şekilde,insan daha dolgun bir mutluluk ve hayatın az da olsaaü tadını çıkarma imkanını sağlar.
