Ben çok küçükken çok ama çok sevdiğim balıklarım vardı. Onları her gün besler, akvaryumlarını zevkle temizlerdim. Sabahları okula giderken balıklarımla vedalaşıp akşamları yine buluşurdum. Akşamları onlara bakıp uyurdum.
Bir gün okuldan eve geldiğimde balıklarım akvaryumda yoktu. Çok telaşlandım ve korktum. Hemen annemle babama “Balıklarım nerede?” diye sordum. Annemle babam cevap verdi: “Yavurlarını doğurmaya gittiler.” dediler.
Ben sakince “Tamam.” dedim. Aradan 5 ya da 6 yıl geçtikten sonra onların o gün öldüğünü öğrendim. Bunu benden bunca yıl gizlediklerine inanamamıştım ama o zaman benim çok üzüleceğimi düşündükleri için bana öyle söylemişlerdi. Çok üzüleceğimi düşündüklerinden gerçeği benden gizlemişlerdi. Şimdi onları çok daha iyi anlıyorum.