” Ne güzel değil mi? Acıktığın anda ya da canın bir şeyler istediği zaman, yemek yemek. Açlık çekmek ne demek beni anlayabilir misin?” diye yüzüme bakıyordu haberleri seyrederken göz göze geldiğim Afrikalı çocuk.
Anneannemin beni gördüğü zaman ” Bu çocuğuma hiç mi bir şey yedirmiyorsunuz? Afrikalı çocuklara dönmüş ” sözü sanki zoruna gitmişti.Bana ”Zannederim benim aç olduğumu sadece anneannen biliyor.” der gibi gözlerimin içine baktı ve devam etti.
”Tok insan aç insanın halinden anlamaz diyorlar doğru da söylüyorlar bence. Sizler müslüman bir ülkede yaşıyorsunuz. Sadece Ramazan ayında oruç tutunca aç insanların halinden anlıyor fakat Ramazan bittikten sonra hemen açlığın ne olduğunu unutabiliyorsunuz. Biliyor musun? Biz hep oruç tutuyoruz. Ama akşamları sizler gibi muhteşem sofralarda iftar yapıp yemek yiyemiyoruz. Bazen beğenmediğin, burun kıvırdığın, tabağında bıraktığın ve çöpe attığın pirinç pilavı var ya, ben o tabaktaki pilavdan sadece sekiz ya da on pirinç tanesini bir günlük yemek olarak yiyorum.
Senden rica ediyorum.Çocuk yüreğinle bizlere dua et. Benim ülkem de yaşadığı zorluklardan bir an önce kurtulsun.Benim ailem ve arkadaşlarım 
da senin yediğin yiyeceklerin ve içeceklerin birgün tadına baksın”.