Hiç Atilla İlhan’ın “Ayrılıklar da sevdaya dahil.” sözünü duydunuz mu? Bir yarımız bu sözün doğruluğuna inanırken, bir yarımız buna inanmıyor hatta belki inanmak istemiyor. Ayrılıkların bizde bıraktığı yara ve acı birçoğumuzu derinden etkilediği içindir galiba, insanlar çoğunlukla bu sözün doğruluğuna inanmak istemiyorlar. İşte o diğer yarımız Cahit Zarifoğlu’nun “Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey / Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil.” sözünün kendilerinde bıraktığı hisse inanıyorlar.
Bana kalırsa Atilla İlhan’ın bu konuda haklılık payı var. Kabul ediyorum ayrılık acı veriyor, hepimizi derinden etkiliyor ve uzun bir süre etkisinden çıkılamıyor, ama unutmamalıyız ki ayrılıkta sevmek gibi hayatın bir parçası. Hayat başımıza gelebilecek bin bir türlü iyi ve kötü olayları içinde barındıran bir macera bana kalırsa. Bir denge içerisinde olmak en doğrusu, yaşanan iyi şeylerin yanında kötü olayların yaşanması ve bir süre sonra yaşanılan acının bitmesi hayatın zorluklarla dolu olduğunu ve bunların gelip geçici olduğunu gösteriyor. Her ayrılık sevdaya dahildir bence, belki de hayat insanların birbirleri için olan değerlerini ayrılınca anlamalarını sağlamak için onları ayırıyordur. Sonuçta insanlar bir şeyin değerini genellikle onu kaybedince ya da başına bir şey gelince anlıyorlar. Birinin sizin için ne kadar çok şey ifade ettiğini, hayatınızda nasıl bir yeri olduğunu hiçbir zaman bilemezsiniz, onu kaybedene kadar tabi ki. O yüzden benden bir tavsiye hayatınızdaki insanlara (hak edenlere) çok değer verin, onlara değerli olduklarını hissettirin yalnız olduklarını hissetmesinler. Siz bunları yapın ki günün birinde ayrılık kapınızı çaldığında pişman olmayın, kendinizi üzüp haksızlık yapmayın. Birine hak ettiği değeri verin ki sizde o değeri alabilesiniz, sonuçta bu işler tek taraflı değildir, ne ekersen onu biçersin. Bu arada Cahit Zarifoğlu’nun dedikleri çok kıymetli. Sözlerinde birine duyduğu sevgiyi ve bunu kaybetmemek istediğinden bahsediyor, konuşarak bu sorunları aşmak istediğini, ayrılığı tatmak istemediğinden bahsediyor. Bana kalırsa birini bu denli seven biri karşısına herkesi ve her şeyi alır ama sevdiğinden vazgeçmez, bunun ne kadar doğru olduğu tartışılır tabi.
Uzun lafın kısası, benim düşünceme göre ayrılıklar sevdanın en önemlisi hayatın bir parçası. Dediğim gibi hayat başımıza gelebilecek bin bir türlü iyi ve kötü olayları içinde barındıran bir macera, her işin biz ne kadar istemesek te olmasında mutlaka bir sebep, hayır vardır o yüzden canınızı sıkmayın, aldığınız hiç bir karardan pişman olmayın en önemlisi Atilla İlhan’ın “Saatler bizim değil kitaplar bizim değil, bizim değil yaşamak, bizim değil hiçbir şey kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim buna rağmen mutluluğa inanıyoruz.” bu sözünü unutmayın, sizde ne olursa olsun mutluluğa inanın.