Bu dünyada çoğu kişi farklı fikirlerde olup aynı anda çok farklı şeyleri düşünebiliyor. Eğer dünyada herkes aynı şeyleri düşünüp aynı kararı verseydi dünya bir yandan sıkıcı, bir yandan huzur verici olurdu. Niye huzur verici olurdu diye soracak olursanız bazen insanlar öyle bir acı yaşar ki sadece kendi yaşıyormuş hatta en kötü şey onun aşına gelmiş gibi hisseder. Biri çıkıp dese ki “Ben bu aralar çok üzgünüm, çok zorlanıyorum. Sizde mi öylesiniz?” diğeri de der ki “Ben de aynısını yaşıyorum.” ya da “Aynı şekilde hissediyorum.” Bu sayede o acıyı yaşayan insan yalnız olmadığını anlar. Bir iyi yönü daha var benim açımdan. Bazen insanlar sohbet ederken farklı düşüncelerle kavga etmeye başlıyorlar. Fakat herkes aynı fikirde olsa bu kavgalar ortaya çıkmayacak.
Ama iyi yönleri olduğu gibi kötü yönleri de var. Belli bir zaman sonra insanlar hep birbirlerine aynı gelecek. İnsanların dış görünüşü ve içleri hep aynı olacak. Birisi hata yaptığında onu düzeltecek hiç kimse olmayacak. Bu sebeple de dünyada huzur kalmayacak. Hep hataları yapmaya devam edecekler. Herkes aynı düşündüğünde hiç kimse araştırmaya, yeni bir şeyler bulmaya gerek duymayacak. Bilim ilerleyemeyecek, yeni bilgiler ortaya çıkamayacak. Şu anda dünyamız böyle olmadığı için mutlu olalım.