Arkadaşlarım ve ben hafta sonu tatili için yeşil karavanımız ile yola koyulduk. Hava kararmaya başladığında, yakınlarda bulunan bir gölün kenarında sabahlamaya karar verdik. Birimiz ateş yaktı, birimiz yemeği pişirdi. Diğerleri ise etrafı kolaçan etmeye gittiler. Ben, Ege ve Kemal gölün kenarına geldiğimizde, suyun içinde parlak ve hareket eden bir şeyler olduğunu fark ettik. Bu bir Axolotl sürüsüydü. Telaşla bir yerlere gitmeye çalışıyorlardı. Arkalarından gelen timsahtan kaçtıkları belliydi. Bir baktık ki, bebekleri ile mavi bir Axolotl ailesi geride kalmıştı. Sürünün arasında mavi renkleri ile hemen fark ediliyorlardı. Onları karavandan getirdiğimiz kutunun içinde korumaya aldık. Ancak karada fazla yaşamayacağı için suyu ihmal etmedik. Geceyi geçirmek üzere karavanımıza döndüğümüzde cam tavandan tüm gece parlayan yıldızları izlemek yerine, bu sevimli aileyi izlerken sabahı ettik. Aslında Axolotl ailesini aramızda paylaşmak ve odamızdaki akvaryumda beslemek istemiştik, ancak sabah olup yola çıkma vakti geldiğinde baba, anne ve üç yavrudan oluşan Axolotl ailesini doğaya bırakmaya karar verdik. Onları doğalarından koparmak çok büyük haksızlık olurdu.
Ertesi yıl arkadaş grubumuz ile birlikte aynı göle gittik. Fakat bu sefer gölün dünya mirası listesine alınma törenini izlemek için oradaydık. Çünkü bilim adamları, o gölün dünyada Axolotl türünün yaşadığı nadir yerlerden birisi olduğunu açıklamışlardı. Gölün kıyısında töreni izlerken, mavi Axolotl ailesini gördük. Bebekler büyümüştü ve renkleri çok güzeldi. Ülkemizdeki bir gölün dünya mirası listesine alınması ve tören sırasında Axolotl ailesini tekrar görmek, hayatımın en heyecanlı anıydı.