Her yer karanlık. Çok karanlık… Yatağımdan kalktım. Yavaş yavaş ilerledim. Masamın önünde durdum. Dikkatlice eğildim. Elim masa lambama uzandı, açtım. Artık o kadar da önemli […]
Devamını okuYazar: ecebarak
BOŞLUK
Yürüyordum, sanki her attığım adımla duvarlar daralıyordu. Yürümeye devam ettim, ben neden diğerleri gibi değildim ki? Sanki koridordaki herkes bana bakıyordu. Her şey o kadar […]
Devamını oku
BEN KİMİM?
Penceremin aralığından giren küçük ışık bile beni uyandırmaya yetti. Sıkkın bir ifade takındım. Beş dakika daha uyusam belki benim için daha iyi olurdu. Üfleye püfleye […]
Devamını oku
YABANCI
Yolda yürüyordum, uzun, taşlı bir yolda. Belki de adımlarım o kadar hızlıydı ki arkamda tanıdık olmayan bir gölge olduğunu fark edemedim. Belki de dinlediğim müziğin […]
Devamını oku
GELECTEKİ ÇOCUĞUMA MEKTUP
Of! Zaten her gün ödevimiz olduğu yetmiyormuş gibi bugün de ödevimiz var. Üstelik tatil gününde. Okuldan eve döndüm. Gün boyu yürümüş olduğumdan ayaklarım ağrıyordu. Gidip […]
Devamını oku