Sevgili Atam,
Tam bir asır önce bize ellerinle emanet ettiğin cumhuriyeti bugün de hür ve bağımsız bir şekilde kutlamanın haklı gururunu yaşıyoruz. Yıllar önce bizlere ileri görüşlülüğünle ve vatanseverliğinle aydınlığın anahtarı olan cumhuriyeti emanet ettin. Bu emanet edilen anahtarı asla kaybetmeyeceğiz ve büyük emekleklerle kurulan cumhuriyeti sonuna kadar savunup,korumaya devam edeceğiz. Bizler seni hiç görmemiş olsak bile seni fikirlerinle tanıyoruz ve biliyoruz. Cumhuriyeti kurduğun zamanlarda halkın sefaletle cebelleştiği gibi bizler de şu an sefaletle savaşıyoruz ve bu savaşı kazanacağız. Ülkemizi senin bizlere emanet ettiğin gibi bizler de gelecek nesillere bağımsız bir vatan bırakmak için uğraşıyoruz. Fkat dediğim gibi biz de bunu kazanacağız. Cumhuriyetin en güzel yıllarını yaşamamız gerekirken hala cehaletle savaşmak maalesef ki çok acı.Ama sen bize geçmişte karanlıkların nasıl aydınlığa çıkacağını gösterdin.Halkla el ele verip cumhuriyetin ilk adımlarını attınız.Herkes evinin damından tuğla alıp cumhuriyet ile ilgili önemli kararların alındığı meclisin çatısını yap
tı, okullardan sıralar getirildi. Bu kadar yoksulluğun ve zorluğun içinde hiç yılmadan halkınla bir oldun. Belki de sen silah arkadaşların ve halkın bu kadar emek vermeseydi, zorluklardan geçerek cumhuriyet kurulmasaydı bizler değerinin bu derece farkında olamayabilirdik.Gelecek nesillere bu değerini azaltmadan, onlara aynı coşkuyla bu zaferi anlatmak bizim boynumuzun borcudur. Bu günlerde senin vatanımızı düşman elinden ne zorluklarla aldığını ve bunun ne denli değerli olduğunu çok daha iyi anlıyoruz. Çünkü terk edilip gidilen bir vatanın nasıl ayakta duramadığını,bağımsızlığın nasıl ayaklar altına alındığını başka ülkelerdeki örneklerden görüyoruz.Yani bu zafer sadece bizim değil, bu zafer özgürlüğün,bağımsızlığın,istiklalin ve laikliğin zaferidir.Bayrağımız göklerde dalgalanabiliyorsa ,istiklal marşımızı ve andımızı hala göğüsümüz kabararak okuyorsak 100 yıl önce kazanılan zaferin sayesindedir.Aynı zamanda yaptığın devrimler sayesinde bu yazıyı Türkçe yazabiliyorum.Ya da özgürce kendi dilimde konuşabiliyorum.Bunlar bazı ülkeler için 21. yüzyılda bile lüks.Bizleri bu duruma düşürmediğn için sana ve silah arkadaşların olan minnet borcumuzu ödemek imkansız fakat bir nebze de olsa da ödemek için senin ilkelerini unutmadan yaşıyoruz ve gelecek nesillerin de bunları unutmadan yaşaması için çabalıyor ve uğraşıyoruz. Artık mektubumunun sonuna gelirken cumhuriyetin kurucusu olan sana, silah arkadaşlarına ve haklarından bağımsızlık ve hürlük için feragat eden herkese teşekkür etmek boynumun borcudur.Senin de dediğin gibi “Benim naçiz vücudum bir gün elbet toprak olacaktır ancak,Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.“
Ayşe Mina Kılıç