10 Kasım 1923’ te Atatürk, son konuşmasını yapacak olsaydı bence derdi ki:
‘’Ey sevgili Türk milleti! Bu dünyayı yaşatacak olan sizsiniz. Kıymetinizi bilin. Ne kadar değerlisiniz düşünün. Sevgili çocuklar sizden istediğim şey, zeki, çevik, ahlaklı ve mutlu olun. Bu sokaktaki çocuklar ve kimsesiz çocuklar ne yapacak? Sokak çocukları ve kimsesiz çocuklar için elinizden gelen her şeyi yapın. Onlar da sonuçta bir çocuk. Bu çocukların eğitim görmesi şarttır. Onlar da insan. Hayat bu hayat. Kıymetli çocuklarım, geleceği yaşatacak olan sizsiniz. Saygıdeğer büyüklerim, siz de çocuklarınız için elinizden geleni yapın. Onlar da öğrenip diğer çocuklara öğretsinler. Hepinizden bunu beklerim; çünkü siz benim için çok kıymetlilerimsiniz. Bir kişi mutlu olursa, bütün Türk ulusu güler. Bütün Türk ulusu gülerse, bütün dünya güler.
NE MUTLU TÜRK’ ÜM DİYENE! ‘’