Öğretmenimiz geziyi haber verince çok mutlu olduk.Mutluyduk çünkü orada fidan dikecektik.Günleri heyecanla bekledik. Gün geldi çattı. Heyecanla sıra olarak servislerimize bindik,yola koyulduk.Yolculuk sessiz geçti .Hepimiz heyecanlı ve düşünceliydik ,nasıl olacaktı?
Oraya vardığımızda öğretmenlerimiz bize çizme galoşlar verdiler.Benim galoşum yırtıldı. Ayşe öğretmen bana yeni galoş verdi. Herkes galoşunu giydi ve sıra ile ağaç dikeceğimiz yere geldik.Öğretmenimiz bizi beşer kişilik gruplara ayırdı.Her grup birlikte ağaç dikecekti. Bizim grubumuzda ben,Kerem,Ece,Ata ve Eren vardı.
Hepimiz ağacımızı dikeceğimiz çukurun ve fidanın yanına geldik . Fidanımızı çukurun içine koyarak toprak atarak sıkıştırdık.Fidanın kökü hava almamalıydı.Can suyu vermek için tankerden bir kova su alıp getirdim. Sıra ile can suyu verdik.Ağacımıza isim koymaya karar verdik, hep beraber MART ismini verdik.Ben iki kat sevindim çünkü ben mart ayında doğmuştum. 
Ayrılma zamanı gelmişti hiç birimiz ayrılmak istemiyorduk ama gözümüz arkada ayrıldık.Servisin yanına gelince galoş çizmelerimizi çıkartarak servisimize bindik.Okul yolunda hepimiz birbirimize yaşadıklarımızı anlatıyorduk. Bazı arkadaşlarımzın sesi yüksek çıkınca uyarılarımızı aldık.Meğer hepimiz ağaçlarımıza isim koymuşuz.Servislerle okula gelince sınıflarımıza geldik.Hepimiz ağaçlarımızı düşünerek sıralarımıza oturduk. Hepimiz çok mutlu ve heyecanla öğretmenimize anlatmaya başladık.