Sizce gerçekten bir ülke ne kadar çalışıyorsa refah seviyesi o kadar yüksek, insanları o kadar mutlu mudur? Maalesef hayır. Çok çalışmak, özellikle baskı altında, bünyeye hiç iyi gelmiyor. Aşırı çalışma nedeniyle her bölgeden her insan ya intihar ediyor ya da vücudu kaldıramayıp iflas ediyor.
Japonya’da işçilerin %25’i haftada 80 saat çalışıyor. Çoğu ise maaş bile alamıyor. Yüzde 12’lik kısmı ise 100 saatin üzerinde çalışıyor. Bu aşırı yoğun çalışmadan dolayı Japonya, dünyanın en uzun çalışma saatlerine sahip ülkelerinden biridir. İlginç olan ise uzun mesai saatleri harcanıyor olmasına rağmen, gelişmiş G7 ülkeleri içinde üretkenliği en az ülke durumunda. Japon hükümetince yapılan bu tespit, birçok kişiyi kızdırmıyor değil. Son yıllarda da ülkede çok çalışmaktan ölenlerin sayısı arttı. Onlardan biri olan Michiyo Naoya, mezun olur olmaz Japonya’nın en büyük telekom şirketlerinden birinde işe girdi. Annesi de oğluyla gurur duyuyordu. Fakat yaklaşık 2 yıl sonra işler ters gitmeye başlamıştı. Oğlu için “Genelde son tren saatine kadar çalışırdı, treni kaçırdığında ofisteki masasında uyurdu. En kötüsü, bir defa geceden sabaha kalıp, aynı gün gece 10’a kadar çalışmıştı. Toplam 37 saat aralıksız” diyordu annesi. Naoya 2 yıl sonra, 27 yaşında, kullandığı aşırı dozda ilaçlardan dolayı vefat etti. Resmi olarak ölümüne Japonya’da fazla çalışmaya bağlı ölüm için kullanılan bir ifade olan “Karoşi” tanısı konuldu. Bu ölümler yüzünden aralarında Michiyo Naoya’nın da annesi Michiyo Nişigaki’nin de olduğu Japonlar, çalışma saatleriyle ilgili hükümetin düzenlemeye gitmesi çağrısı yapıyor.
Öte yandan Finlandiya Cumhurbaşkanı Marin, ülkesinin günde sekiz saatten daha az mesai yapmasını sağlamak için çalışmayı sürdürüyor. İki ülke arasındaki çalışma saati ve refah seviyesi dağlar kadar. Fakat neden böyle? Her ülkede çalışma saatleri neden standart değil? Standart olmalı mı? Ne yazık ki herkesin eşit şartlar altında çalıştığı bir yer mümkün değil bu dünya için. Gelir adaletsizliği olduğundan dolayı ekonomik düzeyi altlarda olan ülkelerin halkı geçinmek için daha fazla çalışması gerekmekte. Bunun yanında Japonya gibi ülkeler işkolik ve doyumsuz olmalarından dolayı çalışmakta ve çalıştırmakta aşırıya kaçıyor. Bunu dengelemek için de oluşturulmuş bir kuruluş var. Ekonomik İş birliği ve Kalkınma Örgütü (OECD). Kuruluş üyesi olan 34 ülkenin vatandaşlarını daha iyi şartlarda ve dengeli bir yaşam sürmesi için çalışmalar yapıyor.
Şu anki dünyamızda çalışma saatlerinin standart olması mümkün olmayan bir durum. Fakat hangi sebeple olursa olsun bir ülkenin halkını haftada 80-100 saat çalıştırması insanlık işi değil. Hiçbir insandan kapasitesinden fazlasını istememeliyiz. Bir insandan yapabileceğinden fazlasını istemek o insanı ilerletmekten ziyade geriletir.