Gıda olarak tüketilen balı ‘apis’ ismiyle bilinen bal arıları yapar. Bal arısı kolonileri bir ‘kraliçe arı’, birkaç yüz erkek arı ve 10 ila 80 bin arası işçi arıdan oluşan bir komündür. Bal arıları balı, kışları kendilerini besleyebilmek amacıyla yapar ve depolarlar.
Bal arıları boru şeklinde bir dile sahiptir. Bu dil sayesinde çiçeklerdeki ve meyve tomurcuklarındaki nektarları kolayca toplayabilirler. İki ayrı karnı bulunan bal arıları, karınlarından birinde nektar toplar. Bir arı günde 150 ila 1500 arası çiçek dolaşır. Bunlardan ortalama 70 mg kadar nektar toplar ve bu nektarı karnında taşıyarak kovanına döner.
Nektarın saklandığı ve bal midesi denen organda nektarlar invertez enzimi ile bir kimyasal süreçten geçerler. Kovanlarına dönen arılar karınlarında taşıdıkları nektarı işçi arılara aktarır. İşçi arılar da bu nektarı 30-40 dakika boyunca çiğnerler ve peteklere dağıtırlar. Peteğe yerleştirilen balın üzeri işçi arılar tarafından balmumu ile kaplanır.
Nektardaki şeker miktarı balın miktarını belirleyen ana etkendir. Balın temel üretim maddesi olan nektarın %80’i sudur ve balın tadı, rengi, şeker oranı ve kokusu gibi ayırt edici özelliklerini belirleyen de arıların nektarını topladığı çiçekler ve meyve tomurcuklarıdır. Çiçeklerde bulunan aromalı volatin yağı bala kokusunu veren, aynı zamanda çiçeklere de kokusunu veren ana maddedir.
