ARDA’NIN DOĞUM GÜNÜ

Arda çok maceracı, meraklı ve aynı zamanda zeki bir çocuktu. Arda ve ailesi 5120. sokakta on üç numarada oturuyorlardı. Evleri üç katlı bir villaydı, dışarısı mavi olduğu için bu ev etraftakilere mutluluk veriyordu. Bir tane komşuları vardı, adı Cedric’ti. İngiltere’den geliyordu, adının aldığı kişi eskiden bir savaşta liderlik etmiş kişilerdendi. Cedric’in evinin bahçesinde deve dikeni, kırtıl, mayıs dikeni, gürcü otu (zimilaç) gibi bitkiler vardı. Bir güneşli pazartesi sabahı Arda uyandı, kahvaltısında en sevdiği yemek olan sucuklu omlet, süt ve çikolatalı pankek vardı. Kahvaltısını yedikten sonra okula gitmek üzere hazırlandı. Cedric’in evinin yanından geçerken bir anda cebinde bir şey hissetmişti, elini cebine daldırdığında ise bir kağıt fark etti. Kağıtta ‘Hemen beni ara!’ yazıyordu. Buruşan kâğıtta son rakamı silinmiş bir numara da yazıyordu, numara “0567 354 63 8#” Arda bunu okuyunca heyecanlandı ve korktu, acaba kim onu aramıştı ve ne istiyordu? Arda merakına kapılıp aramak istedi ama arayamazdı çünkü numarayı tam olarak bilmiyordu, numaraları denemeye karar verdi. Şansı yaver gittiğinden numarayı ilk deneyişinde bulmuştu. Numarayı aradığında ise o kişinin ondan yardım istediğini fark etti. Sonra ondan adresi vermesini istedi. Adres  5120. sokakta numara on ikiydi, bu komşuları Cedric’in eviydi. İlk başta eve girmeye korktu ama yardıma ihtiyacı olan biri vardı. Eve gizlice girmek için yerde bulduğu uzun bir dal parçasını kullanmaya karar verdi. Kapının kilidini biraz uğraştıktan sonra açmayı başardı. İçeri girdiğinde ise Cedric’in efsanevi tabancasını gördü(!) 1600’lerde yapılmış olan bu tabanca Cedric’in dedesinin dedesinden kalmaydı. O yüzden bu tabancayla çok övünürdü. Arda bunları düşünürken bir ses duydu, bu Cedric’in sesiydi “Nerede kaldı?” diyordu. Arda düşünmeye daldığından dolayı saklanamadı, Cedric onu gördü ve gülümsedi. Arda sonunda fark etti ve korkmaya başladı acaba ne olacaktı? Sonra Cedric “Mutlu yıllar Arda!” dedi. Arda doğum günü olduğunu tamamıiyle unutmuştu. Annesi ve babası da salonda onu bekliyordu. Birlikte çok eğlendiler ve Arda da Cedric’in kötü biri olmadığını anladı.