Bir günlük canımı annemle değişirdim çünkü annemin ne hissettiğini anlamak çok zor. Mesela annem beni doğururken nasıl acı çektiğini o doğumda anlayabilirdim ama biz ne yapıyoruz bağırıyoruz, çağırıyoruz ama onlar yine de bizi çok seviyorlar. Şöyle bir şey var annem beni büyütürken hiç zorlanmamış ve ben bebekken hiç ağlamamışım çünkü ben hep annemin acı çektiğini bilirdim ve hiç ağlamazdım. O yüzden annem, beni büyütürken hiç zorlanmamış ve sıra geldi ikinci şeye. Annelerimiz biz ne istersek alıyor ama biz ise hiç fiyatına, kalitesine bakmadan alıyoruz oysa annelerimiz her şeyine bakar öyle alır ve anneler bizim hayatımızın yüzde doksan dokuzunu oluşturduğundan annelerimizi canımızdan daha çok seviyoruz.
(Visited 5 times, 1 visits today)