5 yıl önceydi daha yeni üniversiteye başlamıştım.Okumak için İspanya’ya gidiyordum.Gemiden annem ve kendim için 2 bilet almıştım. Annem de ben de çok mutluyduk, büyük adam olacaktım ve onu gururlandıracaktım. En azından hayalim bu idi ama o gece gemide yaşananları tahmin edemezdim.İnsanların çığlıkları ve küçük çocukların ağlamasıyla uyandım ve anneme baktım yatağından bana bakıyordu. Ne olduğunu anlamak için dışarı çıktım olabilecek en kötü şey olmuştu.Gemi vahşi sulara yenik düşmüştü. Panikle anneme ve sonra da kendime can yeleği giydirdikten sonra koşmaya başladık. Annemin ayağı topallıyordu asla botlara yetişemeyecektik. Ama yine de koştuk sadece 1 kişi için yer vardı annemi bindirmeye çalıştım ama direndi ve sonra yıllar boyu unutamadığım sözü söyledi: Oğlum sen git sen okuyup büyük adam olacaksın sakın arkana bakma, dedi.Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım ve görevli beni ağlaya ağlaya bota bindirdi. Ardından annem son bir kez daha “sakın arkana bakma” diye bağırdı.O günü hiç unutmadım ve anneme verdiğim sözü tuttum.Büyük adam olmuştum.Bu cümleden sonra salondaki herkes kalktı ve alkışlamaya başladılar sahneden inerken aklımdan hala “sakın arkana bakma” sözleri geçiyordu.