Havanın güzel olduğu bu günde ailem ile pikniğe gitmiştik. Ben orda bir tilki gördüm yanına sakin sakin gittim çünkü tilkiler sinsi oldukları kadar gergin hayvanlardır. Tilki benden kaçmamıştı sanki yardım istiyor gibiydi yavaş yavaş gidiyordu sanki beni bir yere sürüklüyordu. En sonunda durdu baktı etrafa bende baktım ve ne göreyim tilkinin iki yavrusu da avlanarak öldürülmüş. Orada yerle bir oldum. Yardım çağırmak için aileme geri döndüm. Ama ailem beni reddetti neden uğraşalım ki onunla dedi. Hayal kırıklığına uğramıştım.
Piknik bitmişti. Ben aileme çok kırılmıştım. Ertesi gün okula gittim. Okulda current affairs diye dersimiz vardı orada hayvanlar hakkında konu açılmıştı ben piknik de yaşadığımı söyledim birisi bana hayvanlarla insanlar çok iyi arkadaş olabilirler demişti. Ben direk reddetmiştim. Çünkü insanlar hayvanları anlamıyordu anlayamıyordu. Bütün dünya sessizliğe bürünmüştü. Bu yardım çığlıklarını bir ben mi duyuyordum. Her gördüğüm hayvanın gözünde bir çığlık vardı sanki bize bir şey söylemeye çalışıyorlardı. Hayvanlar bizimle arkadaş olmak istiyordu ama biz onları istemiyorduk.
Evde intagramı açmıştım reelslarımda takılırken bi anda önüme Japonlar hayvanların söyledikleri şeyi insanlara aktarabilen bir alet üretmişlerdi. Birisi bana böyle bir şeyin olacağını söyleseydi imkansız derdim. içimde bir mutluluk vardı. Çünkü artık insanlar hayvanları anlayabileceklerdi sanki hayal gibiydi. Bunları düşünürken aklıma bunun kötü yanları gelmişti. Misal balıkçılar o çığlıkları duyarken nasıl avlıyabilecekler yada kurban bayramı böyle düşününce içime bir gerginlik bastı. Artık insanlar daha da mı kötüleşeceklerdi? Bi anda sanki düşündüğüm her şeyin saçmalıktan ibaret olduğunu düşündürmüştü bu bana.
Ama bir yandan da hayvanları anlamak iyi gelir düşüncem hala aklımdaydı ama nasıl olacağını bilmiyordum. Düşününce insanların hayvanları anlaması çok iyi bir şey bunun getirdiği şeyler; çevre temizliği, empati, duyarlılık gibi şeyler fakat bu nasıl olacaktı hala hayal gibiydi. Ama getirdiği kötü şeyler olacaktı. Ekmeğini hayvanlarda alan insanlar çok var ve bazıları bunu zevk için yapıyor ve bu çığlıklarla beraber insanlara kadar sıçrayabilir ve bunun olmasını istemem ne kadar bazı insanlardan nefret etsem de. Bu düşünceler kafamdan çıkmıyordu
O zaman sadece bir hayal olacaktı. Hala beter olan bu doğa kanunlarına uymak zorunda kalacağız demek. Sadece bir hayaldi ve hayal olacak kalması beni çok üzüyordu. Bende pankart hazırlayıp okula götürdüm ve herkese gösterdim pankartımda”. Azıcık daha duyarlı olalım yazıyordu”. Ama hala doğa kanunlarına uymak zorunda kalacaktık…