Ancak Ya Onlar?

Peki ya el alem ne der? El alem pek çok şey diyebilir, yapabilir ve görebilir. Geçmişten günümüze gelen bu “El alem ne der?” korkusu asla peşimizi bırakmıyor, gençlerin ailelerinden bu cümleyi illaki bir konu hakkında duyduğu olmuştur. Ancak bu algı tek bir cinsiyete bağlı mı, tabii ki de değil. Eğer bu karar mekanizması cinsiyetçi bir bakışa sahipse kadının nasıl davranacağına bir toplumsal kontrol mekanizması olan ‘el alem’ karar vermeye başlar ve toplumsal yaşam adına yararlı bir mekanizma, tamamen zarar veren, baskı yaratan bir unsura dönüşür. Erkekler içinse genel olarak; karına sahip çık, el alem onu böyle görürse ne der, buna nasıl izin verebilirsin gibi cümlelerden oluşma. Yani bu demek o ki, “El alem ne der?” sadece kadınlar veya sadece erkekler için kurulmuş bir cümle değildir. Elbette günümüzdeki gelişmeyle bu ve bunun gibi algılar, görüşler, cümleler modern hayattan yavaş yavaş uzaklaşmakta. Eğer kendi hayatım üzerinden örnek verecek olsaydım annemi ortaya atardım, beni asla kısıtlamak adına bir şey yapmamış ve arkamda olan kadını. Genel olarak aileme baktığımda tabii ki de kolaylıka birçok kısıtlayıcı insan görebiliyorum ancak bu kişiler ancak annem olmasaydı bana dil uzatabilirdi. Hiçbir zaman kim benim için ne der veya ne düşünür diye dikkat ederek hareket etmedim çünkü buna gerek yoktu, benden önce zaten annem vardı ve o benim için dikkat eder, düşünürdü. 2022 yılının daha ilk ayındayken bile haberlerde görmememiz gerekenden çok daha fazla yobaz düşünceleri görüyoruz, kimsenin de pek engel olmaya çalıştığı yok gibi geliyor bana. Neredeyse kimse topluma bunun yanlış bir şey olduğunu anlatmak adına uğraşı vermiyor. Peki bunu sen, ben, o yapmayacaksa kim yapabilir ki başka? Kim yapacak? Kimse. Böylelikle bu baskının altında olan insanlar da asla sesini çıkarıp yardım isteyemeyecek. Bunların etrafımızda yaşandığını bilmek ve bir şey yapmamak beni rahat hissettirmez ki hissettirmiyor da. Özgür bir ülke olduğumuzun bahsini ediyorlar ancak bu özgürlüğü ben kendi ülkemde yaşayamıyorsam nerede yaşamam gerek daha doğrusu nereye gitmem veya ne yapmam gerek? Bana göre şu ki, ne olursa olsun, kim ne derse desin yapmak istediğime kimse engel olamaz. Önüme taş koyamaz. Herkesin bir bakış açısı olur kendine özgü buna da kimse karşı çıkamaz veya karışamaz. Bu lafları diyenler kendilerine ya da çevresindekilere, aile üyelerine nedense bakmadan konuşuyor. Ki genelde en kötüleri karşı çıktıkları şeyler hep ailelerinde beliriyor bu da herkesin kendi işine bakması anlamına gelmekte benim gözümde. Çünkü karmaya inanıyorum ve biliyorum ki bir gün onları da kolaylıkla bulup canlarını yakacak hatta gerekirse toplum içinde küçük düşürecek. Ancak ya onlar?