Şimdi Cumhuriyet’in 100. yılı
Aydınlığa açılan asil duvarları
İnsanın kan ve ter dökerek diktiği o altın kapıları
Aç artık asker!
Her geçen gün yaşlanmaktan kaçan
Gözlerimin içinde ateş gibi yanan
Kalbime çoktan izini bırakmış
Ruhuma kendini aşılamış
Kanımın içinde dolaşan kapıları
Aç artık!
Ey geçkin insan!
Bak gözümün içine
Bak kalbimin içinde yaşanan savaşın yüzüne!
Sence ne için muhabere etmekte
Hepsi o kapıların ardını görmek için ruhunu ebedi sonsuzluğa teslim etmekte
Ben kendimi kaptırmışım Cumhuriyet’in kapılarına
Değersiz değil onlar milletim adına
Zorla o kapıları.Zorla!
Bu şiire dökeceğim son dize
Kalemimden halen akmata sevgi seli Cumhuriyet’e
Askerlerim yine ulaştı ve açtı o kapıları
Onlar sayesinde ulaştım Cumhuriyet’imin100. yılına
İsterdim ki her asker geçsin o kapının ardına
Yaşasın bu sevda şanlı tarihin hatrına!
(Visited 18 times, 1 visits today)