Merhaba ben Alin,
Bir gün okuldan eve, ikiz kardeşim Ela ile yürüyordum. Bir anda arkadaşım Neva karşımıza çıktı ve “Bugün sizin doğum gününüz değil mi?” diye sordu. Biz de “Evet” dedik ve teşekkür ettik. Sonra, arkadaşımız Zeynep’in evine gitmek için yola koyulduk. Ela, “Önce eve gidip üstümüzü değiştirelim.” dedi. O sırada Neva da bizimle eve gelmişti.
Eve girer girmez büyük bir sürprizle karşılaştık! Herkes bizim doğum günümüzü kutluyordu, çok mutlu olduk. Ama tam o sırada, Selma teyzelerin evinden dumanlar yükselmeye başladı. Hemen yangın söndürücüyü alıp koşarak Selma teyzelerin evine gittim ve yangına müdahale etmeye başladım. Annem de 112 Acil Çağrı Merkezi’ni aradı. Neyse ki yangın kısa sürede söndü.
İçeride Pamuk ve Boncuk kalmıştı. Hemen içeri girip onları kurtardım, yoksa ikisi de tehlikedeydi. Selma teyze çok korkmuştu; kedilerini kaybedeceğini sanmıştı. O an, yangın söndürücü ile müdahale etmenin verdiğim en doğru karar olduğunu düşündüm. İtfaiyeciler de bana teşekkür ettiler.
Sonra bir anda arkamı döndüm ve kuzenim Elif’in geldiğini gördüm. Çok sevindim, boynuna sarılıp “Seni çok seviyorum!” dedim. Hep birlikte bizim eve geri döndük ve doğum günümüzü kutlamaya devam ettik. Ben de Elif’e olan biteni anlattım.