Ben Vegas. Tiryaki ailesinin en minik üyesiyim. Üç yıl önce Rusya’da doğup ailemle tanışmak üzere Türkiye’ye geldim. İyi ki de geldim. Ailem benimle birlikte toplam altı kişi; çok güzel bir ablam, çok uzun iki abim, şefkat dolu bir annem ve çok güçlü bir babam var.
Size bir günümün nasıl geçtiğini anlatacağım. Ben her sabah ablamın yanında, annemin “Günaydın çocuklar, kahvaltı hazır!” cümlesini duyarak uyanıyorum. Uyandığım zaman ilk iş suyumu içiyorum sonra annem, babam, abilerim ve ablam kahvaltılarını yaparken ben de ismimin yazılı olduğu o kocaman mama kabımdaki kahvaltımı yapıyorum, genelde ailemden daha hızlı bitirmiş oluyorum sonra da uslu uslu onların kahvaltılarını bitirmelerini bekliyorum.
Kahvaltıdan sonra ya abilerimden biri ya da ablamla gezmeye çıkıyoruz. Doruk abimle çıktığım zaman uzun uzun yürüyoruz, bazı sabahlar futbol sahasındaki bana çok büyük görünen ama abimlerin söylediğine göre aslında o kadar da büyük olmayan topla oynuyoruz. İlk başlarda o toptan çok korkuyordum ama sonradan onunla oynamak eğlenceli gelmeye başladı. Hatta bazı günler Doruk abimle oynarken kendimizi o kadar kaptırıyoruz ki Doruk abim ilk dersini kaçırıyor, ama biliyor musunuz yine de bana hiç kızmıyor. Bartu abimle sabah yürüyüşüne çıktığımız günler ilk önce tenis sahasına gidiyoruz o da Doruk abim gibi tasmamı açıyor ama onunla oynadığımız top çok daha minik. Bartu abim topu atıyor ve ben o minik topu havada tutmaya çalışıyorum artık kendimi çok geliştirdim çünkü tutunca Bartu abim kafamı okşuyor ve bu benim o kadar hoşuma gidiyor ki anlatamam. Ablamla çıktığımızda ise Venüs’ü görmeye yan siteye gidiyoruz. Ben konuşup derdimi anlatamasam da ablam onu ilk gördüğüm anda tutulduğumu anladı, sahibiyle de o gün arkadaş oldu zaten. Bazen akşamları Berkay abi, ablamı benimle birlikte bahçeye çağırıyor, sanırım Venüs de beni özlüyor.
Eve geri geldiğimiz zaman ayaklarımı yıkıyorlar. Bu hiç hoşuma gitmese de artık kızmıyorum onlara benim için yaptıklarını biliyorum. Sonra onlar derse girdikleri zaman ben de yorulmuş olduğum için ablamın odasının önündeki minik ve içine gömülebildiğim, yumuşacık yatağımda kestiriyorum. Abilerimin ve ablamın dersleri bitince hep beraber vakit geçiriyoruz.
Annem ve babam işten eve geldikleri zaman koşarak kapıya gidiyorum ve eve sağ salim döndükleri için ne kadar mutlu olduğumu gösteriyorum. Onlara hoş geldiniz dedikten sonra koşarak ablamın odasına giderken koridorun sonunda kaymak çok eğlenceli.
Akşam ailem masada yemeklerini yerken ben de hemen kenarda en sevdiğim etli ve pirinçli çıtır mamamı yiyorum. Uyumadan önce ailemle bir şeyler izliyoruz, ben ne olduğunu çok anlamasam da onlar gülüyorlar, ben de heyecanlanıp ortalıkta koşuşturmaya başlıyorum.
Uyku vaktim gelince ablam beni yatırıyor ve iyi geceler öpücüğü veriyor. Annemler uyuyana kadar kendi yatağımda bekliyorum, onlar uyuduktan sonra ablamın yanına gidiyorum ve sabaha kadar birlikte uyuyoruz.