AİLE, OKUL, İŞ HAYATLARI

Ben anaokuluna başladığım sene, eve her geldiğimde “Anne sen neden benim öğretmenim olmuyorsun, neden benim okulumda çalışmıyorsun?” diye her gün ağlıyordum. Annem de bana “ben büyük ablaların ve ağabeylerin öğretmeniyim, oğlum. Senin okulunda öğretmenlik yapmam mümkün değil” diyordu. İki sene anaokuluna gittim. Bu iki senenin bir senesini bu konuda annemle mücadele ederek geçirdim. İlkokula başlayınca, yeni okul yeni arkadaşlar… Gene aynı duygularım başkaldırdı ve aynı soruyu anneme her gün sormaya başladım. İkinci dönem mücadeleden vazgeçtim. Şimdi yedinci sınıftayım. “Annenin öğretmenin olmasını ister miydin?” diye sorarlarsa hala cevabım evet olur.
Bu isteğim sanırım iş hayatında da devam edecektir. Okul hayatım boyunca derslerimde ve ödevlerimde bana hep yardımcı olan ve beni destekleyen annemin, iş hayatında da bana her zaman destek olacağını ve arkamda olacağını düşünüyorum. Ama eminim ki “İş hayatında aile bireyleriyle çalışmak başarıyı olumlu mu etkiler?” sorusuna genel olarak insanların verdiği cevap benimkinin tam aksine “olumsuz etkiler” olacaktır.