Aile, Hayal Gerçekleştirir

Ben Yusuf. Ben 11 yaşındayım. Kendimi bildim bileli deniz ve denizcilikle aram çok iyidir. Her zaman bir gemimin olup dünyayı gemimle gezmek istemişimdir. Okulun bitmesine çok vardı ve bir gün ailemin konuştuğunu duydum. Hafif kapıya yaklaştığımda annem babama “O da Kristof Kolomb gibi uzak diyarlara açılmak ve yeni yerler keşfetmek istiyordu.” dediğini duydum. Sonra kapıyı açtım ve içeri girdim. Ailem kapı sesini duyar duymaz konuşmalarını farklı bir yere bağladılar. Ben hiçbir şey bilmiyormuş gibi ” Bana mı seslendiniz anne? ” dedim. Annem ” Hayır.” dedi. ” Yarın okulun var ve saat geç oldu, hadi yatağına git oğlum. ” dedi annem. Ben de yatağıma gittim. Ailemin benim gezme hayalimle konuşmaları hoşuma gitmişti ama bana neden hiçbir şey söylemediklerini anlamamıştım. Okul olduğu için derslerime çalışıyor sınavlardan iyi notlar alıyordum. Ailem bu durumdan çok memnundu. Okul bitmişti, karnemdeki notların hepsi yüzdü ve yaz başlamıştı. Okulun bitmesiyle ailem beni çağırdı ve bana ” Oğlum, okul notların, okul içi davranışların, sınavların ve öğretmenlerinin söylediği şeyler ve gözüken her şey çok güzel. Bizi gururlandırdın ve sana bir ödül olarak bir sürprizimiz var. ” dediler. Kapıya baktığımda valizler vardı. Ben heyecanlanmaya başlamıştım ve evden çıktık. Bir, bir buçuk saatlik yolculuktan sonra arabayla devasa bir gemiye binmiştik. Babam ” Uzak diyarlar keşfedemedik ama 3 günlük tekne turumuz olacak. ”  dedi. O heyecanla ne diyeceğimi bilemedim. Birkaç dakika sonra odamıza yerleştik ve dışarıya çıktık. Aileme teşekkür ettim ve onlara sarıldım. Hayatımda yaşadığım en mutlu üç günümü geçirmiştim. İyi ki varsın ailem.