“Mustafa 1881’de Selanik’te doğmuştu. O doğduğunda Batı dünyası çok gelişmişti. Daha küçük yaşta babasını kaybetmişti. Dindar, altın yürekli Türk annesi Zübeyde Hanım’la büyüdü.” diye yazıyordu kitapta. Kompozisyon ödevi için almıştım onu ama en sevdiğim kitaptı artık. Adı ise Canım Cumhuriyet’ti bu kitabın.
Fen bilimleri öğretmenim bir şey icat etmemizi, Türkçe öğretmenim ise Atatürk ile ilgili güzel bir proje yapmamızı istemişti. O sırada düşündüm. Neden olmasın ki? İşte her şey böyle başladı.
O “Yurtta sulh, cihanda sulh.” demişti. İnsanların kötü düşüncelerini ve savaşı tespit edebilen bir makine ve ona dair bir kitap… Ama en iyi arkadaşım Öykü ve öğretmenlerim olmasa bunu yapamazdım. Önce evde planı hazırlayıp Öykü’yü arayıp ona planı anlattım. Annesinden izin alarak bizim eve geldi ve hemen başladık. Önce bir USB alıp ona kod yazmaya başladık. Sonraki gün okula gittiğimizde aracın malzemeleri için ondan yardım istedik. Projemi bitirdiğimizde okullar arası yarışmada ödül kazandım ve sayısı artırılarak satışa sunuldu. Ama en önemlisi Atatürk olmasaydı hiçbir şeyi yapamazdım. O eğer böyle bir insan olmasaydı kadınların eğitim alması, cumhuriyeti ilan etmesi gibi şeylerden yararlanıp bu icadı yapamazdım. Cumhuriyet aslında bize derslerden daha çok şey kazandırıyor. Özgüven, yardımseverlik, iyilik, öz disiplin, vicdan, çalışkanlık ve cesur olmayı bize veriyor. Bunun için iyi ve milletimize yararlı bir insan olup milletimize katkılar sağlamalıyız.