Merhaba benim adım Kerem ve size ablamı anlatacağım…
Her şey dün sabah yemekte başladı. Annem, babam ve ablamla kahvaltı yapıyorduk sonra ablamla beraber parka gitmek istedik. Mevsim ilkbahar olduğu için etrafta bir sürü arı vardı ve ben güzel görünen bir çiçek görmüştüm. Tam çiçeğe dokunacakken ablam, “Sakın ona dokunma!” dedi. O an ablama çok kızmıştım. Niye arı var diye çiçeklere dokunmama izin vermiyordu ki! Ablama artık parkta dolaşmak istemediğimi söylemiştim sonra o da üzgün bir surat yapmıştı. Eve geri döndüğümüzde ise bir kaç saat konuşmamıştık. Kendi odamda yatağımda yatarken ablam yanıma geldi ve benden özür diledi. Ben de ondan özür diledim. Artık barışmıştık ve hep beraber mutluca yaşamaya devam ettik.
(Visited 220 times, 1 visits today)