Mehmet,arkadaşlarının onun doğum gününü hatırlayıp hatırlamayacağı konusunda emin değildi.Birazcık mutsuzdu ve meraklıydı.Acaba arkadaşları ona sürpriz bir doğum günü mü düzenliyordu.Eğer düzenliyorlardıysa da Çağrı’nın organize etmediği kesindi.Mehmet onu tanıdığından beri asla bir şeylere gönüllü olduğunu görmemişti,o tembelin tekiydi.Ama Pelin belki hazırlamış olabilirdi. Sürpriz olsa nasıl olurdu diye gece boyunca düşünmüştü Mehmet.Düşündükçe heyecanlandığından uyuyamıyordu.
Mehmet’in doğum günü okul gününe denk geliyordu.Cumartesileri de okulu olmasaydı öyle olmayacaktı.Genellikle bunun için okuluna söylenirdi.Bu Mehmet’in 12. Yaş günüydü,yani 11 yaşına girecekti.Doğum gününlerinde mutlu olduğu için uzun sürsün isterdi.Bundan dolayı da hep erkenden kalkar,tüm gün uykusuz olurdu.Dün gece de heyecanlı olmasından dolayı geç yatmıştı zaten bu yılki doğum gününde gerçekten çok uykusuzdu.Ama bu kusursuz bir doğum günü geçirmesine asla engel olamazdı.O bu gün için bir yıldır bekliyordu,süper geçmeliydi.Uyandığında annesi ona kahvaltı hazırlıyordu.Mehmet,annesinin onu genelde hep öpererek uyandırdığını bildiği için uyanık olsa da uyuyor numarası yaptı.Annesi onu 8 gibi uyandırmıştı.Kahvaltısını yapıp okul servisine bindi.
Uykusuz olduğundan o gün okulda pek fazla şey öğrenememişti.Sürekli gözü kapanıyor ve açık tutmak için çabalıyordu.Okul 13;00’te bittiğinde arkadaşlarına o gün ne yapacaklarını sordu.Çoğu eve gideceğini söyledi(en yakın arkadaşı Akif de dahil olmak üzere).Üstelik okulda bir kişi bile Mehmet’e doğum günün kutlu olsun dememişti.Bu Mehmet’in hayalindeki kusursuz doğum günü ilkelerine aykırıydı.Morali bozulmuştu.
Eve gelince ailesinin ona pasta aldığını görmüştü.Bu biraz onun moralini yerine getirmişti.Sonra salondaki hediyeleri gördü ve morali tamamen yerine geldi.Mehmet’in gözüne salonun ortasında duran daha önce hiç görmediği kitap çarptı.Defteri kurcalıyorken açık duran sayfada ”Kitabın 116. Sayfasını çevirdim.Karşıma el yazısıyla yazılmış cep telefonu numarası çıktı ve ben onu aradım .”yazısını buldu.116. sayfayı açtığındaysa gerçekten de telefon numarası vardı.Aramak ve aramamak arasında kaldı fakat en sonunda merakından dolayı kendi telefonuyla aradı.Telefonu açan kişinin sesini hiç anlayamadı,çok yabancı bir sesti.Ama doğru düzgün konuşamadı ğından anlayamamış da olabilirdi.Telefonu açan adam “Saat 17.00’de Ahmet Efendi parkına gideceğim.”Bu gerçekten garibine gitmişti.Merhaba bile demeden adam böyle saçma bir şey demişti.Saat 17:00’de Ahmet Efendi parkına gidince şok olmuştu.Tanıdığı bütün insanlar oradaydı.Arkadaşları,ailesi,tanımadığı birkaç insan(ya tanımadığı akrabalarıydı ya da arkadaşlarının annesi babasıydı) çok fazla insan vardı.Dev balonlarda doğum günün kutlu olsun Mehmet yazıyordu.Mehmet bunu gerçekten hiç beklemiyordu.Öyle ki olayı anlaması 5 dakika sürmüştü.Ağzı fal taşı gibi açılmıştı.O gün Mehmet’in en güzel doğum günüydü.Arkadaşlarının ve ailesinin önemini bir kez daha anlamış oldu.