Merhabalar benim adım Nilda, bugün size en sevdiğim öğretmenim ile ilgili bir yazı yazacağım. Bu Beştepe Kolejindeki anılarımdan sadece bir tanesi.Öncelikle size öğretmenimin adını söyleyeceğim.Öğretmenimin adı Yaşar KILINÇ.
Yaşar öğretmenim ile 3 senedir birlikteyiz.2016 yılından beri tanışıyoruz.Yaşar öğretmenim çok esprili, şakacı ve hoşgörülüdür. Size onunlan tanıştığım ilk günü anlatacağım.Okulun ilk günü onunlan tanıştım.O gün çok heyecanlıydım.Yaşar öğretmeni ilk gördüğümde onu Mustafa Kemal Atatürk’e benzettim. Duruşu, kıyafeti, çocuklara olan sevgisi, disipline olan özeni, düzenli oluşu bana Başöğretmenimiz ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ü anımsattı.
Bir pazartesi günü sınıfta sadece 5 kişi vardı.Bunlar ben, Zülal ,Sarp ,Yağız ,Alya ve Bilgehan’ dı. Derse girmemize son 5 dakika kalmıştı. Bir ara koridora çıkmıştım. Konuşarak sınıfa doğru geliyordum. Yaşar Öğretmenim “Düştüüü! ” diye seslendi. Ben de doğal olarak ne düştü diye sorarak yerlere bakmaya başladım. Yaşar Öğretmenim gülerek:
“Çenen düştü” dedi. O an çok sinirlenmiştim. Doğruca sınıfa gittim. Ancak sinirli olduğumu Öğretmenime hiç ama hiç belli etmedim. Oysa öğretmenim, çok konuştuğumuzdan onun bize seslendiğini duymamıştım. Öğretmenim beni kandırmayı başarmıştı ve o günden sonra Yaşar Öğretmenimin yaptığı şakalara hiç kanmadım. Yaşar Öğretmenimi çok seviyorum. Eminim ki oda beni seviyordur.