Roma’da Kolezyumdayım MS 70-80 arası yapılmış bir yapı günümüzde Şükrü Saraçoğlu Stadyumunda olduğu gibi kapasitesi 50.000 kişi. Bu devasa yapı o zamanlarda soylu aileleri eğlendirmek,kölelere ise eşsiz bir deneyim sunmak için, gladyatör savaşları için kullanılıyordu.
Derken kendimi bir at üstünde kocaman bir alanda,ışıkların benim üstüme tutulduğu bir yerdeyim.Etrafıma baktığımda soylu aileleri görmekte çokta zorlanmıyorum. O pahalı kıyafetleri ve takıları çok uzakta olsa bile net bir biçimde görebiliyorum. Olayları anlamaya çalışırken birden yüksek bir ses duyuldu ve sürgüler havaya kalkmaya başladı .Etraftaki fakir halk kendini kaybederce bana bakıp bağırıyorlardı iyi veya kötü olması hiç de umrumda değildi karşımdakini görünce …
Bir aslan ile mi savaşacaktım.Ona baktığımda bana kesinlikle sevimli bir şekilde bakmadığından emindim ,kraliyet çalışanlarından biri geldi ve bana kötü tahta bir kılıç ile paslanmış bir başlık verdiler karşı tarafta ise savaşacağım aslanı beş kişi birden demir zincirlerle tutuyordu.Korkum sürerken birden bir ses daha duyuldu bir tür başlama sesi idi . Adamlar aslanı saldı ve zincirlerden kurtulduğu gibi bana doğru koşan aslan bir anda kayıp oldu ,at da ,kılıç ta ,başlık ta,öfkeli kalabalıkta. Sadece müzede bana doğru bakan Kral Romulus portresi hariç.Bir aslan kadar olmasa da çok korkunç ve gerilim veren bir portre idi.Olanları kafamdan atamadan müzedeki insanları takip etmeye başladım yanından geçtiğim heykeller ve tablolar gözüme o kadar tanıdık geliyordu ki bir heykel onlardan daha çok çekti dikkatimi en ortada duran ve en büyüğüydü bu bendim tabi ki peki neden beni koysunlar ki müzenin en önüne gittim ve heykelimin altındakileri okudum açıklamada :Roma’nın gelmiş geçmiş en güçlü tanrısı yazıyordu ve altında da bilmediğim gereksiz tarihler yazıyordu.
Peki bunlar nasıl olmuştu kendisine ne olmuş ve ne yapacağını bilmeyen biri mi ROMA TANRISI olmuştu derken yine artık sıkıldığım ve mide bulandırıcı saçma zaman şeyinden geçiyordum.Çıktığımda bu sefer arenanın ortasında aslandan kaçmak için uğraşmıyordum ama o kişiyi görebiliyordum.Bu sefer kaldığımız yerden devam ediyorduk ikimiz ben ve beni izleyen ben.Aslan salınmıştı ve üstüme geliyordu yani diğer benin korktuğum görülmüyordu ama kendi içimde olanları tahmin edebiliyordum.Öylece durup aslanın benim üstüme gelişini izliyordum.Birden arenaya sadece benim gördüğümü düşündüğüm bir yaratık girdi.
Bana zarar verecek gibi durmuyordu ama benim üstüme doğru ilerliyordu aslanın beni pençelerinden geçirmesine ramak kalmışken birden etrafımda yeşil bir kalkan belirdi ve yaratıkla bir olduk gibi gözüküyordu bir insan olan benin gözünün kararıp siyah dumanlar çıkardığını gördüm .Aslan yerden kalkamamış ;asil ve soylu ailelerin kaçmaya çalıştığını gördüm kölelerinde aynı şekilde ardından yine o iğrenç zaman şeyine girdim çıktığımda ise çok fazla düşündüğümün farkına vardım.Geziyi ve tur rehberinin saçma bilgilerini bölüp müzeden çıktım.