Sabahın köründe arkadaşım burnumun dibine kadar gelmiş, uyanmamı bekliyordu. Uyanıp onu görünce birden ödüm patladı ve konuşmaya başladım. ” Burada sabahın köründe ne işin var dostum?”. Arkadaşım yanıt verdi ” Seni çok özledim ve tiyatroda ikimizin de en sevdiği oyun 31 Aralık’ta sahneye çıkıyormuş”. Bunu söylemesine çok şaşırmıştım doğrusu. Daha 1 Şubattaydık. Ona dedim ki; ” Daha 1 Şubattayız. 31 Aralıktaki gösteriyi neden şimdi söylüyorsun anlamadım” dedim. O da bana ” Çünkü en sevdiğimiz gösteri” dedi. Yanında baterist olan kuzenini de getirmişti. Ve birden davul çalmaya başladı. Annem içeriden büyük bir şaşkınlıkla seslendi. ”Oğlum ne yapıyorsun? Nasıl bir ses bu? Komşular şikayet edecek! ”
Saat 11.35’te evden çıkıp sinemaya gittik. Diyorum ki ” Komedi filmi olsun mu?”. Arkadaşım da ”bence animasyon olsun” dedi. En son ortaklaşa karar verdik. Çünkü karşımıza çıkan vizyondaki film hem komedi hem de animasyondu. Adı Saftirik Gumgum olan bir filme gittik. Çıktığımızda, annelerimizden aldığımız harçlıklarla birsürü aburcubur aldık. çok eğlendik. Eve geldiğimizde yaptıklarımızı annemize anlattık. Annelerimiz ”keşke o kadar aburcubur yemeseydiniz” dedi. Ben çok keyifli bir gün geçirdim. Bugünü unutmayacağım. Çünkü hiç böyle uyandırılmamıştım.