Hiçbir birey hayatını tek başına sürdüremez. Ailesi , arkadaşları vardır. Hatta çevresinide kendisini sevmeyen kişilerle yaşamak zorunda kalabilir.
Benim için ailem kadar dostlarım da çok önemli. Arkadaşlarım çok ama dostum sayılı. Hepsini çok seviyorum. Onları sevdiğim kadar da güvenmeliyim.
Okula arkadaşlarım dışında, oturduğumuz sitede arkadaşlarım var. Bu arkadaşlarımdan bir tanesi Sinan. Sinan’ı çok seviyorum, ama son zamanlarda yaptıkları çok kırıcı olmaya başladı.
Sürekli benim
ve başkaları hakkında konuşması, kötü kelimeler kullanması, oyun oynarken sorun çıkarması, bizim kusurlarımızla alay etmesi beni ve bir çok arkadaşımı rahatsız ediyor. Bunu ona defalarca söyledik her defasında tekrar yapmaz diyerek barıştık. Ama her defasında özür dileyip tekrar aynı şeyleri yapmaya devam etti. Sanırım yapmaz diye kendimizi kandırdık.
İki gün önce sahada oynarken bana tekme atıp alay etti
Biraz sözlü atıştıktan sonra küstük. Ben sinirlendim sahadan uzaklaştım. Eve doğru giderken yerde bir kağıt parçası gördüm ve aldım. İçinde şöyle yazıyordu “Eğer ona bir şans daha veriyorsan kendini bir daha kandırmayı göze alıyorsun demektir.” Yerde bulduğum bu notu alıp cebime koydum ve hızlıca oradan uzaklaştım.
Eve gittiğimde elimi yüzümü yıkayıp yatağıma uzandım. Sinan’ın yaptıklarını düşünürken, birden bulduğum not aklıma geldi. Hemen cebimden çıkarıp tekrar tekrar okudum. Sanki not benim için yazılmış, bana bir yol göstermek için oraya atılmış gibiydi.
Bunları düşünürken Sinan aradı ve özür diledi. Ama notta yazdığı gibi bu sefer kendimi kandırmayacağım. Belki de bir süre arkadaşlığa ara vermek daha iyi. Hem bu sayede o da yaptıklarının yanlış olduğunu diye düşünüp.Onunla bir seneliğe görüşmek istemediğimi söyledim. Belki yaptığını anlar ve ileride daha sağlam dostluğumuz olur.
Sanırım bazen zorlamamak gerek. Bir çok kez şans verdiğimiz kişiler bunu kötüye kullanmaya devam ediyorsa ve biz bu duruma üzülüyorsak. Kendimizi kandırmamalı artık şans vermeye devam etmemeliyiz. Belki de her şey daha güzel olur.