İki ay önce annem ile telefonla görüntülü konuşmuştum. Üniversiteyi İzmir’de okuyordum, ilk altı ay yurtta kaldıktan sonra, tek başıma eve çıkmıştım. Telefon görüşmemizin ertesi günü tekrar annemi arayarak onu çok özlediğimi söyleyerek İzmir’ e gelmesini istedim. Açıkçası annemi özlediğim kadar yemeklerini de özlemiştim.
Annem de gelmeyi çok istediğini ama bu aralar zor olduğunu söyledi. Annemin gelmesi umudum da hiç kalmamıştı. Sınav haftası olduğundan ders çalışmaya yoğunlaşmıştım. Yine bir sınav sonrası, okuldan çok yorgun ve karnım aç şekilde eve döndüm. Yarı kapalı gözlerle buzdolabını açmamla gözlerim de fal taşı gibi açıldı. Buzdolabında en çok sevdiğim yemekler ve kocaman çikolatalı pasta vardı. İlk aklıma gelen annemdi. Buzdolabının kapağını kapatmadan direk salona geçtim. Çok özlendiğini bilen, kızını sınav haftası aç bırakmak istemeyen anneme sıkı sıkı sarıldım. Annemle özlem gideremeden çalan kapıya yöneldim. Kapıyı açmamla babamı ve erkek kardeşini karşımda gördüm. Ailem hep beraber İzmir’ e gelmişlerdi. Benim için büyük bir sürpriz olmuştum. Uzun bir zamandan sonra yine ailemle hep bir arada olmanın verdiği mutluluğu ve sevinci yaşadım.