Bir haftadır düzgün bir şekilde uyuyamıyordum.Yatağıma yattığımda uykum yokmuş gibi hissediyordum ama başka bir şey yapmaya kalkınca ise kendimi fazlasıyla yorgun hissediyordum. Ama bugün farklı olacaktı, hissediyordum. Sonunda bugün güzel bir şekilde uyuyabilecektim. En azından bu benim düşüncemdi.
İşlerimi yetiştirmek için koşturuyordum. Planım ,yarın pazar olduğu için, erken yatıp geç kalkmaktı. İmzalamam gereken bir sürü kağıt olduğu için öğle arasında yemek yemeye bile çıkmamıştım. İş arkadaşlarım bana deliymişim gibi bakıyordu. Oysaki tek derdim iyi bir uyku almaktı. Normalde bu kağıt işleri ve benzeri işleri gece yapardım. Eğer uyuyamayacaksam en azından işe yarayacak bir şeyler yapayım diye düşünürdüm. Saat 7’ye geliyordu ve ben streslenmeye başlamıştım. Okumam gereken yirmi üç tane daha onay yazısı vardı. Evime otobüsle gidiyordum ve otobüs o kadar fazla dolanıyordu ki normalde işten eve olan mesafe on beş dakika olsa bile ben ancak evde bir saat sonra olabiliyordum. Erken yatabilmem için en geç sekizde işten çıkmam gerekiyordu.
İşten sonunda çıkabilmiştim. Otobüsteyken belki biraz uyuyabilirim diye düşündüm. Kafamı arkaya yaslayıp kulaklığımı takıp en sevdiğim şarkıyı açtım. Gerçekten iyi bir şekilde uyuyup uyuyamayacağımı düşündüm. Kendimi inandırmaya çalışıyordum ama başaramayacakmış gibi hissetmeye başlamıştım. Eve geldiğimde köpeğimi dışarıya yürümesi için çıkardım. Köpeğimle biraz koştuktan ve oynadıktan sonra eve çıktık. pijamalarımı giydikten sonra evin kapısını kilitleyip ışıkları kapattım ve hemen yatmaya geçtim. Yarım saat sonra uyuyabilmiştim.
Gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamadım. Rüyada mıydım bilmiyordum. Çok gerçekçi hissettiriyordu. Simsiyah, kapkaranlık bir odadaydım. Bir sandalyede oturuyordum. Tam karşımda birden iki kişi belirmişti. Birisi diğerinden kaçıyordu. Kim olduklarını bilmiyordum. Adam kaçmaya çalışan kadını yakalamıştı. Adam kadını öldürmeye çalışıyordu. Bir şeyler yapmak için onlara doğru koşacaktım, koşamıyordum. Ellerimi birden bire sandalyeye bağlanmış halde buldum. Çığlık atmaya başlamıştım. Adama durması için yalvarıyordum. Adam ise beni duymuyormuş gibi devam ediyordu. Birden ağzımda kapatılmıştı. Sesimi çıkaramıyordum. Kadın yerde bana bakarak yatıyordu. Çaresizlikten ağlamaya başlamıştım, iplerden kurtulmak için çırpınıyordum. Hepsi boşunaydı. Adam kapkaranlık odada yavaş bir şekilde kadından uzaklaşıyordu. Beklemediğim bir şekilde sandalyeye bağlanmış olan ellerim birden çözüldü. Kadına doğru koşuyordum, yardım etmeliydim. Koşuyordum ama sanki boşuna koşuyordum. İlerleme kaydetmiyormuş gibi hissediyordum. Daha hızlı koşmaya başladım. Tanımadığım kadına yardım etmek için eğildiğimde kadın kollarımı sıkıca tutup ”Bir şeyler yapabilirdin” diye ağlayarak bana bağırmıştı. Sonra yok olmuştu.
Yüzümde bir ıslaklık hissiyle uyanmıştım. Köpeğim yatağımın üstünde bana bakarak kuyruğunu sallıyordu. Onu sevdikten sonra birlikte koşmak için dışarı çıktık. Koşarken gördüğüm rüyayı düşünüyordum. Gerçek olmadığı için çok mutluydum. Gerçek olsaydı ne yapardım diye düşünmeden edemiyordum. Rüyanın etkisinden çıkmam uzun sürecek gibi gözüküyordu.