Okuldan dönüyordum. Yemeğimi bitirip ödevlerimin başına geçtim. Ödevlerimi bitirdikten sonra kitap okurken, uyuyakalmışım. Gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamadım. Karşımda en sevdiğim arkadaşım Ada vardı. Bu bir sürprizdi. Beni o uyandırdı. Şöyle dedi: ”Günaydın en sevdiğim arkadaşım Defne.” Bende şöyle yanıt verdim: ”Aaaa… Ada bana çok büyük bir sürpriz yaptın.” Bu çok hoşuma gitmişti tam da doğum günümdü. Çok mutluydum, beraber oyunlar oynadık. Annem bunu bütün ödevlerim bittiği için ayarlamış. Annem benim çok başarılı olduğumu söylerdi. Ama Ada çok tembeldi. Hiç ödev yapmıyordu. Ben yapıyor sanıyordum. Gitti Ada’ya sordum. ”Sen hiç ödevlerini yapıyor musun?” Cevap vermedi, utandı. Hayal kırıklığına uğramıştım. Konuyu bile dağıttı. Acaba Ada neden cevap vermedi? Bulduuum ! Bence ödevlerini yapmıyor. Ama kitap okuduğunu hep görüyorum. Bence Ada ödev yapmayı hiç sevmiyor. Aradan tam beş hafta geçti. Hala ödevlerini yapmıyordu. Buldumm! Onunla ödevlerimi beraber yapacağım. 8 hafta sürse de başardım. Artık Ada ödev yapmayı seviyor.
Arkadaşım Ada Evimize Geldi
(Visited 123 times, 1 visits today)