Bu blog yazımda beni çok çok ama çok mutlu eden bir olayı paylaşacağım. Geçen hafta cumartesi günü abim ,babam ve babamın arkadaşı Sapanca ‘ da bulunan Vontuni isimli köpek çiftliğine gittiler. Oradan bizim için ayrılan dişi alman kurdu yavrusunu alıp getirdiler. Ama ben onlarla değildim çünkü benim voleybol antrenmanım vardı. Gece saat 24.30 civarı onunla tanıştım. İlk gördüğümde ıssıracağını zannedip biraz korkmuştum. Abim ısırmayı bilmediğini ve minicik bir yavru olduğunu söyleyince içim rahatladı. Adını RAVEN koyduk. Raven çok tatlı, oyuncu ve koruyucu bir köpek. Daha 3 aylık ama şimdiden evimizin etrafından biri geçince ona havlıyor. Artık köpeğimiz olduğu için çok ama çok mutluyum. Sabah çok erken kalkıp hemen onunla oynuyor, yemeğini veriyor ve tuvaletini yapması için dışarı çıkartıyorum. Bütün sorumluluğu abim ve bende olduğu için biz ilgileniyoruz. Okuldan döner dönmez onunla oynuyoruz . Genelde bahçe kapısının önünde bizi bekliyor. Daha çok küçük olduğu için hiçbirşey bilmiyor. Biz ona ” otur ” ve ” gel ” komutlarını öğrettik. Beni gördüğünde kuyruk sallıyor, abimi gördüğünde ayağa kalkıyor,annem gelincede yattığı yerden bakıyor. Bazen geceleri ağlıyor çünkü annesini ,kardeşlerini özlüyor ve yanına gitmenizi istiyor. Ona çok güzel bakacağız, seveceğiz ve eğiteceğiz. Hatta büyüdüğünde onunla yarışmalara katılacağız. Bir köpeğinin olması çok güzel bir his. Bence bütün çocukların bir evcil hayvanı olmalı…
Hoşgeldin RAVEN
(Visited 142 times, 1 visits today)