Son günlerde etrafımdaki insanların bana garipseyerek bakmalarını ve benimle iletişime geçmemeye çalıştıklarını anlamlandıramıyordum. Onlarla konuşmaya çalıştığımda bana ters cevaplar vererek konuşmamızı devam ettirmiyor, sonlandırıyorlardı. Bana neden bu şekilde davrandıklarını sorduğumda ise sükunetlerini koruyorlardı. Sadece en yakın arkadaşım benimle iletişim kuruyordu fakat olayın ne olduğunu ve nasıl olduğu hakkında bir bilgisi yoktu. Bu durumdan çok sıkılmıştım ve nedenini aramaya koyuldum.
” Herkese merhaba bugün ana haber bültenimize kaldığımız yerden devam ediyoruz. Bu gece, güneş ışıkları bile daha Dünya’mıza varamamışken çok ilginç bir olay yaşandı. Kimliği henüz belirlenemeyen bir kişinin kendi canını hiçe sayarak arabaların zincirleme kaza yapmasına ve iki grup gencin birbirleri arasında kavga etmesine sebep oldu. Ayrıca bazı gökdelenlerin üzerine çıktığına dair bilgiler de mevcut. Olayın kamera kayıtlarına ulaşılamadığını bilmemize rağmen bazı insanların fotoğraflara sahip olduğu iddia ediliyor.”
Evet, bu cümleleri duymuştum yaklaşık bir hafta önceki haberde. Nasıl mı ? Son iki haftada yaşanmış olayları araştırıyordum.Karşıma bu haber çıktı ve birden donakaldım. Çünkü bu olay bizim semtimizde geçiyordu ve benim hiçbir fikrim yoktu. Acaba ben miydim bu kimliği belirlenemeyen kişi ? Nasıl olduğunu aklım almıyordu. Herhangi bir gecede dışarı çıktığımı hatırlamıyordum. Bunu öğrenmek için en yakın arkadaşımı da alıp bu olayı bilen birisine sormaya karar verdim. İkimiz birlikte sormaya çalıştığımızda insanlar benden uzak duruyor ve deli olduğumu düşünüyorlardı. Bu şekilde kimseden herhangi bir bilgi elde edemedik. En yakın arkadaşımı tek başına olay hakkında bilgi edinmesi için yalnız bıraktım.
Okul bitmişti fakat kafamdaki sorular bitmiyordu. Ailemin iyi bir doktor araştırdıklarını kendi aralarında fısıldarken duydum. Arkadaşımın bir şey öğrenip öğrenemediğini düşünürken her gece olduğu gibi pembe göz bandımı takıp uyudum. 
Sabah uyandığımda yorgundum ve uyumamış gibi hissediyordum ama arkadaşımla bir an önce konuşmak istediğim için aceleyle kahvaltımı yapıp okula gittim. Bu gizemin bugün içerisinde çözülmesi gerekiyordu. Okulda buluştuğumuzda nasıl olduğunu bile sormadan bir şeyler bulup bulmadığını sordum. Anlattığına göre bütün bu şehirdeki kargaşanın sebebi bir uyurgezermiş. Evlerin çatısında gezinen, kavşaklarda bir trafik polisi gibi elini kaldırıp dolaşan, şehri birbirine katan biri varmış ! Duyduğumda çok şaşırdım ve beraber kahkaha attık. Bu duruma inanmadım ama o bazı fotoğraflar bulduğunu söyledi. Fotoğrafları göstereceği sırada zil çaldı ve derse girdik. İnsanların artık alıştığım tuhaf bakışları arasında yerime oturdum. Derste sürekli bu film gibi olayı düşünüyordum ve heyecanım artıyordu. Teneffüste arkadaşımla buluştuk. Elinde fotoğraflarla yanıma geldi. Yüzünde çekingen bir ifade vardı. Hiçbir şey söylemeden fotoğrafları bana gösterdi. ”Aman Tanrım, gerçekten ucuz kurtulmuşum !” Hızla giden arabaların, yüksek binaların çatısındaki adam benim pembe göz bandımı ve pijamalarımı giymişti ! Şimdi anlıyordum insanların tuhaf bakışlarını. Bu şehir uyurgezerinin ben olduğumu en son ben fark etmiştim. Bu durumu anladığımda bir şok geçirdim ve zil sesini duymadım. Eve döndüğümde kameranın karşısına geçip insanlara kendimi açıklamak için bir video çekmeye karar verdim. Bu videoyu internette paylaştığımda insanların bana yardım etmek istediklerini yazdıklarını gördüm. Bu sayede bir doktorla tanıştım ve tedavimi oldum. Ve sevimli semtimizin tarihi arasında kendime komik bir yer edinmiş oldum.