Bu okula başladığım ilk gün, kendimi karışık bir duygu yoğunluğu içerisinde hissediyordum. Aslında bunun tam adını bulamasam da gerçekten garip bir duyguydu. Çünkü okula hiç gitmek istemiyordum. Her yıl farklı bir okul değişikliği yapmak beni hem yoruyor hem de sıkıyordu. Yanlış duymadınız, neredeyse her yıl okul değiştirdim ben ve inanın bana ilk kez bu okulda iki yıl kaldım. Bu benim için ilginç bir deneyimdi çünkü ilk kez bir okula bu kadar isteksiz başladım. Nedenine gelirsek, bu okulu istememe sebebim yabancı dildi. Geldiğim okulda İspanyolca görüyordum. Yaklaşık iki yıla yakın gördüm ve bunun üzerine sınava girdim. İspanyolcayı o kadar seviyordum ki, yan meslek olarak bile yapmayı düşünüyordum. Bu okulda ise Rusça eğitimi alacağım için hiç istememiştim ama olaylar hiç de öyle olmadı. İlk başladığım gün sınıfta en arka masaya geçtim ve kimseyle iletişim kurmadan derse hocanın girmesini bekledim. Hoca ilk geldiğinde biraz gergin olsam da zamanla alışacağımı hissetmiştim. Tenefüste birçok yeni arkadaş edindim ve neredeyse bunlar elimden olmadan gelişmişti. Herkes o kadar sıcakkanlı ve samimiydi ki. Bu beni biraz olsun rahatlatmıştı. Geldiğim tüm okullarda dersini sevmediğim birçok öğretmenim olmuştu ve açıkçası kesin burada da vardır dedim fakat hiç de öyle olmadı. Tüm öğretmenler cana yakın ve çok istekliydi ve bu benim çok hoşuma gitti. Gün bitiminde hem birçok arkadaş edinmiştim hem de çok iyi kalpli öğretmenlerle tanışmıştım. Aslında tüm gün boyunca hiç aklıma gelmemiş olan Rusça dersi, ertesi gün Rusça öğretmenimi görmem ve tanışmam sayesinde Rusçaya karşı olan endişem kaybolmuştu. Çünkü farklı diller öğrenmek bana çok katkı sağlayacağını biliyordum ve zaten İspanyolcayı da ilerletebileceğime inanıyordum. Böylelikle koca iki sene geçti ve ben bu okulda eğitimimi tamamlayıp iyi bir iş sahibi olmak istiyorum. Bu yüzden de çok çalışacağım.
