İlk Gün Heyecanı

Çoğu kişi gibi benim de okula başladığım ilk gün korkulu ve heyecanlı geçmişti. Sebebi ise ya dışlanırsam ya da utanç verici bir şey yaparsam gibi saçma bahanelerdi. Ayrıca bir de boy ve kilom için endişelenirdim. Çünkü ben her zaman kısa ve boyuma göre çok zayıf olmuşumdur. Ama bunun bir engel olmadığını artık biliyorum. İlk güne bakarsak tabii ki de okula ağlayarak ve zırlayarak gitmiştim. Annemin yanımdan ayrılmasını istemiyordum. Neredeyse tüm çocuklar gibi. Anlamadığım şey ise bazı çocukların annelerini ya da babalarını yanında istememeleri. Okulun ilk gününde ailesini yanında istemeyen çocuk olur mu hiç? Neyse sınıfa girdiğimde bir yer seçip oturdum ama annem yanımda değildi. Tam heyecandan ağlayacakken Firdevs isminde çok tatlı bir öğretmen içeri girdi ve bize birbirimizi tanımamız için bir oyun oynattı. Ben de annemi unutuverdim. Yakın zamanda ise arkadaşlarımla aile olduk.Okul hayatıma başladığım yer.