İçimde bir tane korku vardı ama ailem bana destek oldu. O korkunun heyecan olduğunu anladım. Arkadaşlarımla oyunlar oynadım. Sonra içimdeki o his gitmişti. Öğretmenlerimi ve arkadaşlarımı görünce artık alışmıştım. Okulda eğlenmeye bile başlamıştım.
Arkadaşlarımla sınıfa çıktık ama ana sınıfına değil, ilkokul katına çıkmıştık. Orada kendime ait sıram ve dolabım vardı. Sınıfımızda hediyelerimiz vardı. Bana hediye edilen kilden yelkenli yaptım. Bir süre yaz tatilini özledim, itiraf etmem gerekir ama sonra gelecekte nasıl olacağımı hayal etmeye başladım.
Bugünkü mesleğim olan öğrenciliği, iyi yapamazsam gelecekteki mesleğimi de iyi yapamam. Yani öğrencilik çok ciddi bir iştir ama bizim okulda eğlenerek öğrendiğimiz için her şey daha kolay oluyor. Teşekkürler Sevgili Öğretmenlerim.