Hayvansever miyim?

Bu sabah okula gelirken annem bugün hayvan barınağına gideceğimizi söyledi.Çok heyecanlandım.Anneme daha hızlı gitmesini söyledim.Nihayet okula varmıştık.Arkadaşlarımın yanına koştum ve onlara bu haberi söyledim.Hepsi çok sevindi.Öğretmenimiz geldiğinde herkes ne zaman gideceğimizi soruyordu.Öğretmenim 2.ders gideceğimizi söyledi.Sonunda gidiyorduk.Yol çok uzun sürmüştü ve sonunda varmıştık.Orada bir sürü köpek vardı.Ben de arkadaşlarıma en sevdiğim hayvanın köpek olduğunu söyledim.Oradaki ağabeyin dediğine göre bunlar sokağa bırakılan köpeklermiş.Kendi kendime neden sokağa bırakıyorlar acaba diye düşündüm.Bazı köpekler çok hastaydı.Yemek bile yiyemiyorlardı.Çok üzülmüştüm.Oradan ayrıldık ve okula döndük.Çıkışta eve giderken anneme gördüklerimi anlattım.O da çok üzüldü.Eve gittiğimde abim evdeydi. Abime de anlattım.O da bana öyle hayvanlardan her yerde olduğunu ve bunun için yapabileceğimiz tek şeyin yem vermek olduğunu söyledi.Ben çok sevindim ve hemen verelim dedim.Fakat aklım hala hasta hayvanlardaydı. Akşam oldu dişlerimi fırçalayıp yatağa girdim.Uyumaya çalışırken bütün dünya sessizliğe büründü.Bu yardım çığlığını bir tek ben mi duyuyorum dedim kendi kendime.Galiba gerçekten sadece ben duyuyordum.Eğer herkes duysaydı onları sokağa atmazlardı herhalde.Yoksa köpekler insanların en yakın arkadaşı değil miydi.Bu düşünceler arasında uyuyakaldım sabah uyandığımda unutmuştum.Galiba ben de umursamayanlardan biriydim.Yoksa ben hayvansever değil miydim.Bu beni çok üzerdi doğrusu.